Ne zaman
çöl kağıdı bir yüz ile
seni kavrayacak olsa
kara kalemin
surlarından
ağlayan
maskaraya
bürünür şiirlerim

rimeli
akmış
çorabı kaçmış bir kadın tadını anımsatır
kara kalemin ucuyla saçılmış
toz ile toprak
ağlamışlıktan hemen sonra geçirilen cinnet misali
dağılır savruk cümleler

denize batmış dudaklarımın
yakıcı tadına bürünür
her yer

ne yazılsa sana dair
şiirlerim sevgimi
ve noktalarım
ne kaldıysa bana dair

sonu gelmeyen
sözlerin perili ellerini

bir hokka bir baz
gülüm ise şimdi
ellerimde kalan son duyumdur
sonsaz

ellerim O ki
senden bana
kal`an
tek `miras
bir başkasıyla tutulup
satmaya kıyamadığım tek
kıymetiMdir
benim

ellerimle perilerim
noktalarım ve ünlemlerim
sözü saz yapana dair
bir iki
üç
sonra bana kalan yine
az

zaman
ne zaman
çöl kağıdı bir yüzle
dağılacak olsa
yüzümden bir maskaralıktır kayıp gider
cinnet getirmeden hemen evvelki sessizlik üstünden

kara
kaleMimden sol yanım`a sazıma vura vura bir az..