Arto Tunçboyacıyan’a...

Benim filmimin müziğini sen yap Müzik Tanrısı...

Sen denizi taşı bozkırlara,
Denizi taşı dağlara.

Senin müziğin olsun filmimin müziği.

Bir beste yap,
Bozkırları getirsin yatak odamın penceresine
Hüzün dolsun içeri
Toz, toprak, duman dolsun
Essin rüzgâr ortalık karışsın.

Otobüs ilerlerken bozkıra doğru
Düşer yorgun başım omzuna
Ay okşar yanağını
Çekingen, masum
Dalalım uykuya...
Uyumuyorsun biliyorum
Ay ışığında yüzünün hatlarını ezberliyorum

Çekingen, masum
Başım düşüyor omzuna

Bozkırda ay...
Ay bozkırda...

Ortalık toz duman
Ay okşuyor nefesini
Gözlerim kapalı,
Gözlerin kapalı.
Uyumuyorsun biliyorum
Dudaklarında bir tebessüm ay.

Yaz Müzik Tanrısı,
Taşa, kana, kurşuna lanet olsun, yaz
Umudu kırık kuşa yaz
Fırdolayı dönsün müziğin içimde
Bozkırın tozu girsin odama
Ay ışığında uyansın sarı yastıklardan yorgun gönlüm,
Bozkırdaki otobüste kalan gönlüm,
Kan damlalarıyla taşa düşen gönlüm...
Benim filmimin müziğini sen yap Müzik Tanrısı

Bozkırın şafağında ayrılan yollar
Birleşsin gene bozkırın tozunda dumanında
Yıkılsa da ortalık Müzik Tanrısı
Sen denizi taşı bozkırlara
Denizi taşı dağlara
Ben sözler yazayım şarkılara
Uydurduğumuz bir dilde

Sen benim filmimin müziğini yap Müzik Tanrısı
Haykırsın ruhum:
Hay Sevgilim,
Hay Aşkım,
Hay Bir Tanem,
Hay Can tanem,
Hay Can...

Ben ağıtlar yakayım
Müziğini sen yap
Ben güller açayım
Müziğini sen yap
Bozkıra doğru ilerleyen otobüste
Ben zamanı durdurayım
Müziğini sen yap...