Aniden bir fýrtýna çýkar; gök gürler, þimþek çakar, saðnak yaðmur baþlar, ýslanýrsýnýz. Bir taksi çevirene kadar sýrýlsýklam olursunuz. Taksiye binip, kaldýðýnýz otele gidersiniz. Islak giysilerinizi çýkarýp duþa girersiniz. Sýcak suyun ürpertinizi gideren tazyiki altýnda aklýnýza bir þey takýlýr aniden: "Benim burada ne iþim var?"


Uluslararasý bir turizmcisiniz, yüzlerce kilometre öteden bu Akdenizin pek bilinmeyen küçük kasabasýnýn 15 kilometre dýþýndaki çam ormanlarýyla kaplý nefis bir tatil köyüne gelmiþsiniz. Göreviniz, tatil köyü yöneticilerinin, yapmýþ olduðunuz anlaþmalara uyup uymadýðýný, firmanýzýn gönderdiði yabancý turist gruplarýnýn rüya gibi bir tatil yapýp yapmadýklarýný ve tatil köyü yöneticilerinin aldýklarý ekstra ücretlerin karþýlýðý hizmeti gerçekten verip vermediklerini ve gezginlerin bir þikayetinin olup olmadýðýný, yerinde gözlemlemektir. Bu yýllardýr her gittiðiniz ve size baðlý otel ve tatil köylerinde uyguladýðýnýz rutin bir iþtir aslýnda. Yüzlerce kilometre öteden gelmiþsiniz, durmadan direksiyon sallamýþsýnýz, bayrama yetiþmek zorundasýnýz üstelik ve annenizin çatýk kaþlarý," Yine nereye kaçýyorsun, bari bu bayram evde kal!" diyerek çýkýþmasý, kýz kardeþinizin yeþil gözlerinde gördüðünüz derin hüzün sizi de üzmektedir, ancak bu her zaman yaptýðýnýz bir görevdir, zorunlusunuz gitmeye...Yorgunsunuz ve barda iki tek atýp program izleyeyim diyorsunuz. Odanýzdan bara iniyorsunuz. Dans eden turist gruplarýný, gürültülü müziði dinliyorsunuz bir süre, sevecen bir çift göz de yoktur size bakan. Aklýnýza bir þey takýlýr aniden: "Benim burada ne iþim var?"

Kumsala inersiniz gecenin karanlýðýnda, martýlar size çok uzaktýr; kim bilir nerededirler diye düþünürsünüz, dalgalarýn mýrýltýlý hýþýrtýsýndan denizin kumsalý öptüðünü anlarsýnýz. Denizde yakamozlar, gökte ay ve yýldýzlar da yoktur, zifir gibi bir gecedir geçirdiðiniz ve annenizin gitme diyen bakýþlarý gelir gözlerinizin önüne, yetmedi mi yýllardýr üzdüðüm dersiniz içinizden ve bu iþe bir gereksinim de yoktur aslýnda, yaptýðýnýz sadece birilerinden, bir yerlerden, bir þeylerden kaçmaktýr, korkunuz gözbebeklerinizin karanlýðýnda gizlidir. Bu tek baþýnalýk daha ne kadar sürecek bu yalnýzlýk diye içinizden geçirirken kýz kardeþinizin bu defaki mahzun bakýþý takýlýr aklýnýza...Ömrünüz kentten kente, kasabadan kasabaya, otelden otele dolaþmakla geçmektedir. Yýlýn yedi ayýný yalnýzlýk içerisinde geçirirsiniz, kalanýný da yine deðiþik yerlerde. Evinizde bir yýlda üç ay kalmazsýnýz topu topu ve bu yaptýklarýnýzýn ailemize yakýþmadýðýný haykýrmaktadýr anneniz yüzünüze,"... artýk altmýþýma gelmek üzereyim, gel iþlerle sen ilgilen, ailemize yakýþan bir evlat ol!" Sakin bir yüzle annenize bakmaktasýnýz, hiç böyle þikayet etmezdi eskiden dersiniz içinizden. Demek ki annem de soðukkanlýlýðýný yitirdi, oysa çelik gibi bir iradesi vardýr, çok güçlü bir kadýndýr. Seni kaybetmekten korkuyorum, yeter diye sürdürülür konuþma. Sesinizi çýkaramazsýnýz... Þimdi bu gecenin karanlýðýnda bu deniz kenarýnda böyle yalnýz ve aðlamaklý düþünmeye baþlarsýnýz: "Benim burada ne iþim var?"


Yeni anlaþmalar yapmak, yeni sözleþmeler imzalamak üzere yollara düþersiniz. Size gönderilen teklifleri inceler, Fransa'ya, genel merkeze gönderirsiniz ve raporunuzu eklersiniz,"... otel/tatil köyünün hukuki belgeleri, ruhsat, kredi ve mali kayýtlarý ile personel seçimi, bilgi ve becerileri yerinde incelenmiþ ve ilkelerimize uygun olduðu saptanmýþ olup, turizm politikamýzýn yararýna olacaðý düþüncesinden hareketle onaylarýnýza sunuyorum..." Otelin odalarýný, mutfaklarýný, restoran, bar, disko ve kumsalýný, denizini, personel seçimini, bilgi ve becerilerini incelerken, çeþitli kiþilerden bilgiler alýrken bir yalnýz adamsýnýz aslýnda.


Bu, "benim burada ne iþim var?"lar yaþamýnýz boyunca karþýnýza çýkar. Nedeni, kiminiz varken kimsesiz olmaktýr, her þeyden ürkmek, kaçmaktýr, gizli bir isyandýr yaþama karþý, belki de gizli bir intihardýr, sizin fark edemediðiniz ancak, annenizin farkýnda olduðu ve ‘seni kaybetmek istemiyorum’ diye haykýrdýðý...

Dudaklarýnýzda bir yarýlanmýþ þarký, bir yarýlanmýþ roman gibi hayat, bitmemiþ bir dans, yüzünüzde buruk bir gülümseme, tekrar arabanýza binersiniz, koyulursunuz dönüþ yoluna, bayrama yetiþeceksiniz, anneniz, kýz kardeþiniz sizi beklemektedir. Bursa'ya dönüþ yolunda direksiyona sýký sýký yapýþýrsýnýz ve baþlarsýnýz çocukluðunuzdaki oyunu oynamaya: Siz ünlü bir piyanistsiniz, büyük bir salonda konserinizi binlerce kiþi izliyor ve sizi ayakta alkýþlýyorlar...

Gözlerinizde bir hüzün, bakarsýnýz yollara: "Benim burada ne iþim var?"


ERDEN ERKÝN...
BENÝM BURADA NE ÝÞÝM VAR?