UZAKLARDAKİ UMUT MUTLULUK

Bak uzak ufuklara doğru filistinli çocuk
Bulutların arasında gözüküyor
Bize doğru bakıp gülümsüyor
Mutluluk
El sallıyor ne yapıyorsunuz diye
Acınacak halimize bakıyor bir başına
Bekliyor bizi
Yanına gelelim diye ama
Ona ulaşmakta zor
Onu bulmakta zor
Hatta onu anlatmakta
Bir mutluluk resmi çizemiyoruz artık
Dünya böyle yalanken
Anlatamıyoruz mutluluğu başkalarına
Sahtelikler varken karşımızda
Derdimizde çok
Acımızda
Ağlasakta geçmiyor acılar
Gülsekte gelmiyor mutluluklar
Üzerimize bombalarda gelse
Göğüs gereceğiz her birine
Aldırmayacağız bizlere saldıranlara
Yarınlarımızı elimizden alanlara
Ayakta kalacağız diye söyleyeceğiz o adilere
O adileri alkışlayanlara da aldırmayacağız
Zaten hep aldıran biz olduk başkası değil
Artık unuttuk mutluluğu
Anlatamaz olduk çocuklara seni
Ey bir güzel mutluluk
Kaybettik seni arka sokakların birinde
Belki de derin kuytularda
Belki de yanı başımızdayken kaybettik seni
Bakamadık, koruyamadık
En çok ihtiyacımız olduğu anlarda
Şimdi bizlere uzaklardan bakıyorsun
Belki de bize bakarak ne düşünüyorsun
Onu bile bilemiyoruz
Sensiz harap olduk
Kötülerin elinde maşa olup çıktık
Artık karşına ak pak çıkacak halimizde yok
Gülümseyecek halimizde
Gel de kurtar bizi anlat yarınlarımız olacak
Çocuklara desek gelir misin?
Alır mısın bizleri kanatlarının altına?
Yeniden tertemiz bir dünya sunar mısın?
Acıları güzel günlere çevirir misin?
Yoksa sende bırakır mısın bizleri yarı yolda?
Upuzak diyarlardan el sallamak mı yetinirsin?
Söyle ey mutluluk
Gelsende, gelmesende
Anlatacağım seni en zor anlarda bile
Duyuracağım seninle yaşadığımız güzel günleri
Çektiğim acılara inat sana koşacağım
Gökyüzüne doğru bakıp
Göreceğim kuytuların içinde seni
Duyacağım o güzel sesini
Beklemekle yetineceğim seni ağlayan gözlerle
Aldırmayacağım yokluğuna
Seni sensizde severiz be mutluluk
Seni sensizde yaşarız ama
Ağlayarak…


NOT:Filistin’de acı çeken genç, yaşlı, kadın, erkek ve çocukların çektiği acılara ile mutluluğa kaldıkları uzaklığı anlatan bir şiirdir.