Gitmeliyim
sürüp zamaný
arsýz bir çocuk gibi önüm sýra

kanatýrcasýna
diþlerimle köreltip topraðý
parmaklarýmla eþdiðim geleceði
toz gibi savurmalýyým geçmiþe
Kal diyemem sana
akmalýsýn zamanýn kollarýnda

yurduma ördüðüm danteli
teslim bayraðý çekip ruhuma
dönmeliyim sýrtýmý
dönmeliyim
hepinize
söyleyecek sözüm yok aslýnda
gitmekten gayrý eylem de
sarýp dört yanýmý düþenler
beni bekliyorlar
Ellerinde karanfiller
Uzatýyorum ellerimi
Tutuyorum,
sanki yurdum
tutuyorum
sanki sevdam
damýtýp yaþýmý
avuçlarca içiriyorum ama
inan artýk
gitmeliyim
gitmeliyim
gitmeliyim
ardým önümde kalmadan

Vuslat AKTEPE