YALNIZLIĞIN SAHİBİ...

Yepyeni bir gün daha doğuyor
İçinde senin olduğun hayallerle var oluyorum
Yeryüzünde yalnız seni görmeyi diliyorum
Sonsuz bir günü yaşayıp yine sonsuz olmayı yeğliyorum
Bir güneş gibi üzerime çöken sevdanla
Yeniden can buluyor bedenim
Bulutlar gibi uçsuz bucaksız olan gözlerinle
Yeniden görüyorum tertemiz bir dünyayı
Acı vermiyor bana sevdan
Hissettirmez oluyor en kederli acıları bana
Gözlerine bakarak, dudaklarını öperek,
Bedenindeki şehveti yaşayarak
Geçiriyorum en mutlu ve en günahsız bir günü
Sadece sen oluyorsun etrafımda
Diğer canlılar hayvanlar, ağaçlar ve insanlar
Hiçbirisi senin kadar güzel değilken
Mutluluğu yaşıyorum gökyüzünün doruklarında
Yalnız sen ve ben oluyoruz dünyada
Başka hiçbir canlıya yer vermeden
Yaşayıp gidiyoruz akrep ile yelkovanı unutarak
Ama an oluyor ve bir acı saplanıyor kalbime
Çünkü gün bitmişti...
Çünkü sensizlik yine beni sarmalamıştı
Ve yokluğunla beraber gidiyordum derinlere
Mutlu mesut yaşadığım bir günden sonra
Yok oluyordum bir toz bulutu gibi
Cehennem ateşi gibi yanıyordu yüreğim senden ayrılışımla
Yine tutsağı olduğum denizlere gidiyordum
Ta ki yeni bir günün doğuşuna kadar
Ta ki yeni doğan günde senin için denizden çıkasıya kadar
Ta ki her günün sabahında senin için beni alan denizde var olup
Günün sonunda senin için denizin esiri olana dek
Bu bir devir daimdi ve ben her gün senin için doğup
Yine senin için son oluyordum
Çünkü ben gerçeklik değildim
Çünkü ben senden ibaret bir varlıktım
Çünkü ben senin hayallerinde var olan bir periydim
Ve öylece yalnızları oynayarak gidiyordum denize
Yok oluyordu bedenim parça parça
Dünyayı var eden 4 element bile yetmiyordu beni kurtarmaya
Ve ben de öylece sesimi kesip gidiyordum
Sadece yalnız olanların uğradığı bu denizde son buluyordum
Yalnızların sahibi olarak...