Bana gitme diyor yârim
Gitmemek elde mi yâre

Bir yanda ayrılığın ağır acısı
Öte yanda kavuşma sevinci

Buruk iç’e, dolan aydınlık
Ve yârin anlamsız çığlıkları

Hüzün nidaları yükseldi
Yârin ayrılık kollarında

Bir rüzgâr gibi geldi geçti
Birliktelik şimdi ayrılık

Bir ayrılık ancak bu kadar
Acı ve sevinç iç içe hayret

Ayrılıkla başlayan hasret
Ve sevinçle başlayan ayrılık

Hiç kimse anlatamaz o anı
Yaşanır bu hüzünlü sevinç

Sözün anlamsızlaştığı
Anlamların anlamlaştığı

Sen kalmak için gelirken
Ben gitmek için gelmiştim

Hiç bilemediğim bu güne
Bu kadar anlam vermemiştim

Anlatılacak bir his değilmiş ki
Dokunmakmış içten yükselene

Sadece bana özgü değil bu his
Sevilmelerin yaman çelişkisi

Ayrılıkta kavuşmak aynı acı
Sonda hüzünlü sevinç feryadı

Unutmak kolay mı sandın
Gözlerimin feri sende kaldı


Dönüşü olmayan ruhum
Yolumun sonu ve başlangıcı

Anlamsız hıçkırıklarında anlam
Bu çığlıklar gidenin gelmeyişidir

Bir daha dönmez senden ayrılan
Dönseydi eğer, olmazdı hayat

Süzülürken yârin kollarından
Giderken sevgiliye usul usul

Bir yanım hüzün bir yanım sevinç
Tuhaf bir yaşamın ölüm senfonisi