Bugün 1 Mayıs…
1977’deki kanlı 1 Mayıs’ın üstünden 33 yıl geçmiş.
Ve o kanlı 1 Mayıs’tan sonra ilk defa Taksim Meydanı’nda kutlama yapılacak. Kutlama falan değil tabii, işçi adına sendika ağalarınca hamaset nutukları atılacak, etrafta üç para için kepenk açan esnafın camları kırılacak, arabaları hurdaya dönüştürülecek, polise taş atılacak…
Umarım ve dilerim öyle olmaz.

İşçi bayramı kutlaması bir sosyalizm geleneğidir. 1 Mayıs’ı sosyalist işçi sendikaları tertipler. Emeğin karşılığı için bir nevi gövde gösterileri yaparlar. Bizde sol kesim malum “sosyalist sloganlar” atarlar. Bayram, daha doğrusu kırıp döktükleri o kadar şeyden sonra gösteri bitince; “ Yahu, şu bizim sendika başkanlarının neden hanları, hamamları, villaları, Mercedes arabaları var?” diye sormazlar…

İmdi, soralım bakalım…
Siz gerçekten solcu musunuz? Hâlâ sosyalist misiniz? Hâlâ ezilen işçi ve emekçi kesimin haklarını, toplum içinde etnik ve dini farklılıkların hak ve hukukunu mu savunuyorsunuz?

Eski liderleriniz Mehmet Ali Aybar, Behice Boran, Kemal Türkler’in yolunda sosyalizmi mi savunuyorsunuz yoksa çoktan tornistan edip Mussolini tipi bir faşizme mi dümen kırdınız? Marksist, Leninist düşüncelerinizde yerli yerinde kalıp, sosyalistlikte kararlı mısınız? Yoksa Lenin öldü yaşasın Atatürk mü diyorsunuz? Ya da hem Marksist, Leninist hem de Kemalist olunur diyen et kafalılardan mısınız?

Nazım Hikmet’in şiirlerini de okur, yoldaşı bol bol yâd edersiniz kesin bugün. Nazım’ı iki defa kodese tıkan Kemalist ideolojiyi de göğsünüzü gere gere savunursunuz. Yalnız karar verin Kemalist misiniz yoksa Marksist mi?

Bugün Mustafa Suphi’yi de anacak mısınız? Eskiden olduğu gibi gene “ Mustafa Suphi’nin katili faşist Kemal” naraları da atacak mısınız?

Eskiden halkların kardeşliği diye, Kürtlerin kültürel haklarının verilmesini savunuyordunuz. Günümüzde sizler için “ en iyi Kürt ölü Kürt’tür” sloganını bugün Taksim Meydanı’nında dillendirecek misiniz yoksa “ Gel yoldaş, biz dil, din, ırk ayrımı yapmayan sosyalistleriz “ mi diyeceksiniz?
Eğer ikincisini diyecek olursanız: Hangi yüzle Dersimcilere sahip çıkıyorsunuz?

Ha unutmadan bir de bugün “ Enternasyonal Marşı mı okuyacaksınız yoksa İstiklal Marşı mı?”

Son olarak ulusalcılık mı yoksa eski Demir Perde ülkelerinde moda bir deyim olan “patriotism” karşılığı olan Yurtsever deyimi mi size uyar? Ulusalcılığın karşılığı açıkça “racism”dir. Hem Marksist hem de Kemalist olunmayacağı gibi hem sosyalist hem de rasist olunmaz oğlum.

Ha ben mi kimim? Kırk yıl önce de milliyetçi ve demokrattım bugün de milliyetçi ve demokratım. 1977 yılında Kürtlerin ve diğer azınlıkların dil ve kültür özgürlüklerini savunuyordum. Evet, yanlış okumadınız. Milliyetçiydim ve bunları savunuyordum. Zira ana dilimde Azerbaycan radyosundan uzun aralıklar ile de olsa Azeri Türkçesiyle yayın yapılıyordu. Sovyetler Birliği’nin katı rejiminin buna izin vermesine saygı duyuyor, bizim ülkemizde de (güya cumhuriyet ve demokrasi ile yönetiliyorduk, en azından o zamanlar ben öyle sanıyordum) etnik ve dini azınlıkların kendi dillerinde eğitim ve de basın yayın haklarının verilmesini istiyordum.

Ayrıca, Atatürk’ü asla tartışmam ve başkalarının tartışmasına da asla rıza göstermem. Benim meselem sahte Kemalistler iledir.

Son bir not daha: Otuz yıl öncesinde adam gibi solcular vardı. 12 Eylül tufanından sonra kimseye başlarını eğmediler. Takla atıp Kemalist numarası yapmadılar. Ya köşelerine çekildiler ya da bu diyardan çekip gittiler. Hah, işte onlara çok saygı duyuyorum.




Cahit Kılıç

İstanbul, 1 Mayıs 2010