umut,
akşamdan kalma
bir türkü tortusudur
ve
o
akşamlar hep oldu bende,
türküde,
umutta...
gelecektin,
mutlaka gelecektin
söz vermiştin
bin yıllarca önce...
bekledim
bekleyecektim...
...
kaç kent kuruldu,
kaç savaş oldu,
kaç kent vuruldu?
ben,
kayıp bir çocuktum
yıkıntılar içinde
umuduna tutundu/ğu/m

henüz takvim icat edilmemişti,
saatleri bilmezdi kimse henüz
güneş tek hakimiydi zamanın
kaç sıcak
kaç yanış
kaç kuraklık geçirdim...
eylül gelecekti/n
yağmurlarınla,
arındırıp,
durultacaktı/n
bekledim,
sabırla!

dünya dümdüzdü
"dönüyor" diyeni yargıladılar
korktu,
inkar etti
ama
ben
hep
dönecek dedim
korkmadım yakılmaktan
inatla
dönecek!
söz vermiştin...

gelecektin
gelecektin
gelecektin
çünkü
geleceğimdin...
...
ve...
.
.
.
koştum sonra
tarihleri su gibi içip
zaman içinde zamana
inkarcı oldum
tüm yaşamışlığıma...
parmak atıp,
geçmişin rahmini deştim
ellerine düştü/m senin
anlamsız bir kan topağı tadında...
.
.
.
şimdi
buğday renkli
arınmış bir çocuğ /un/um
başaklarında,
zamanlardan bir eylül...
...
a&m