Hasret oldum bu gece... beklemekteyim..
Gözlerim boşluğa bakar olmuş sebebini bilmemekteyim..
Bir gizem var belli, nedense çözememekteyim..
Dalga sesi kulağımda,
Deniz kokusu burnumda..
Ben o gizemli mavimi özlemekteyim...
Ben o gizemli maviyi beklemekteyim…

Sabah olmadan çık gel
Güneşin parlaklığına kanmadan gel
Gecenin hüznü sarmışken
Hüzünlere dalmış boğulurken gel…
Birazdan odama girecek adam ışıkları yakmadan
Işıkları yakıp yatağıma girmeden gel…

Gel kurtar beni boğulduğum hüzün denizlerinden
Ciğerlerim hüzün dolup nefesim kesilmeden
Bedenim hala sıcakken
Kalbim hala atarken,
Hüzünler kalbimi sarıp sıkıştırmadan
Gel artık ansızın
Gel artık çat kapı birden
Kapıdan değil… ördüğüm hüzün duvarlarını yıkarak
Al götür beni hüzünlü evimin hüzünlü bahçesinden koşarak
Bahçenin hüzün duvarlarından atlayarak
Al götür beni bu gece bitmeden
Kurduğum hayaller soğuk bir elle yıkılmadan
Gördüğüm rüyadan nemli bir nefesle uyanmadan
Al götür beni benden uzak, sana yakın limanlardan… kumsallarına.