Hilkati düþünürüm yüzün görünür birden,
Sanki tüm yaratýlýþ çehrende gizlenmiþtir.
Bakýþýn ki en parlak yýldýzlar sihirinden,
Gülüþünle ruhlarýn özü temizlenmiþtir.

Sen ki zayýf aklýma sýðmayan bir fikirsin,
Sensiz bütün tezlerim maluldür nisyan ile,
Kalbimi huþu ile kaplayacak zikirsin,
Yokluðunla varlýðý izah etmek nafile.

Felsefenin duraðý sanatýn son hududu,
Sesinin efkarýma dokunduðu yerdedir,
Feryadýmýn hiçlikte tutunduðu umudu,
Aþkýn cism-ü canýyla yekpare bedendedir.

Boþlukta savrulsam da düþmek deðildir kaabil,
Yer çekmez bedenimi düþtükçe yükselirim,
Bütün çirkinliðime hiçliðime mukabil,
Yargýsýz ve sonsuzca seveceksin bilirim.

Kalem seni yazdýkça daha bir anlatamaz,
Seni içtikçe kanmak bilmez hiç susuzluðum,
Kainatýn yasasý seni aydýnlatamaz.
Sana daldýkça artar kadim uykusuzluðum.

Dünyalar yüreðinin etrafýnda dolaþýr,
Öyle sýcaktýr sinen tabiata can verir.
Iþýltýsý ruhlarýn ümidine karýþýr,
‘Us’ta parladýðýnda fikre heyecan verir.

Tasvirin kifayetsiz mânâ aklýma yüktür,
Gözlerim dolanýyor ufuklar ötesinde.
Ýki baþlý cüceyim adýmlarým büyüktür,
Resmederim aksini perdeler gerisinde.

Ne sükun var kalbimde ne tutarlý bir birlik,
Aþkýnýn pençesinde yalýnayak ve yayan...
Madem kimse almazmýþ benim olsun þairlik,
Karanlýðý düþlerin mavisine boyayan...

Sen ki þah damarýmdan daha yakýnsýn bana,
Aksimde varlýðýnýn izlerini görürüm.
Artýk son ümidimi saklýyorum son ana,
Ben bir gölge, varlýðýn pençesinde kötürüm.

Mýsralarýn zihnimde yarattýðý sarhoþluk,
Her sabah doðan güneþ gecemi söndürür mü?
Günahlarýn ruhumda açtýðý derin boþluk,
Adýný haykýrmaktan dilimi döndürür mü!

Binbir parçaya ayrýk tüm zamana müntesir,
Sana varmadan ölür gör ki tüm düþünceler.
Dünyanýn emelleri gönlüme etmez tesir,
Zamana yenilirken çehremdeki çizgiler.

Say ki bütün dermaným ilk adýmda tükensin,
Yetiþmesin mecalim sýrlarýn’ keþfetmeye,
Say ki ömrüm seraplar ardýnda boþa geçsin.
Kalmasýn son nefesim adýný zikretmeye.

Gözlerinin önünde yýkýlsýn hayallerim,
Baðrýmý kurþunlarla doldursunlar ne çýkar,
Cesedimle topraða karýþsýn suallerim,
Þi’rlerimi mazide soldursunlar ne çýkar!

Leyla'mý arar iken Mecnun oldum yolunda,
Dualar gözlerimden perdeyi indirince,
Gölgeleri izleyip seni buldum sonunda,
Arza eðip baþýmý alným yere deðince...