Neydi bu acele?
Neden benden yıllarca önce
Açtınız çiçek?
Kıymet bilmeyen ellere sunuldunuz.
Tohumlarım henüz atılmamışken toprağa,
Açmadan çiçeklerimi,
Aldı sizden alacağını yıllar,
Ben açmadan / siz soldunuz.
Beklemeyip beni
Varlığımdan habersiz
Nafile yılları soludunuz.

Daha ben hazırlanırken
“Hayat” denilen zorlu yola çıkmaya
Oysa siz
Erken davranıp / aşmıştınız yılları
Yürümekten yorgundunuz.
Başka yüreklerde bulup sevgileri
İçtiniz kana kana
Sevgilere doydunuz.
İçime çekerken ben ilkbaharı
Aşkı yaşamak isterken kollarınızda
Artık siz sonbaharı yaşıyordunuz.

Geç kalan ben miydim
Yoksa siz miydiniz acele eden?
Neden aynı mevsimleri yaşayamadık?
Eminim / cevabını bilmiyordunuz.
Sizsiz baharlar / yazlar nasıl geçecek!
Kim sevecek bu yüreği
Sormuyordunuz.
Ben yeni gelirken umutla size,
Bitmişti sizin için aşklar / sevgiler
Gözlerinize baktığımda
Susuyordunuz.

Ben bahardım çiçekli dallarımla
Sizse geçiyordunuz sonbahardan
Size gelmiş çoktan hazan mevsimi,
Bükmüştünüz boynunuzu kadere
Yerlere düşmüş yapraklarınız,
Çıplak dallarınızla üşüyordunuz.
Bahar mevsimi yaşayan ben’i
Umutsuz / kimsesiz / özlem içinde
Bırakıp ömrünün ilkbaharında
Çaresiz / sonbahara gidiyordunuz.

Alın / götürün beni yanınızda
Gittiğiniz sonbahara / sizinle varım.
Varsın başkasının olsun ilkbahar,
Zararı yok / açmasın tomurcuklarım.
Zamansız biçilmiş ekinler gibi
Düşsün ayaklarıma yapraklarım.
Sizsiz her mevsimin aynıdır adı:
Yokluğunuzda her mevsim / ben sonbaharım.