Siyasetten oldum olası tiksinirim. Bu demek değil ki fikir sahibi değilim. Günlük yaşantımın mutfak, banyo, AVM, altın günleri, gösteriş amaçlı "hayır" faaliyetlerinden ibaret olduğunun göstergesi
asla değil. Siyasetten uzak durmamın bir nedeni: pislik çukurunun iğrençliği. İçinde dönen dolapların, yalan ve iftiranın, açgözlülüğün, kibrin, doyumsuzluğun ve şeytani fikirlerin odağından uzak kalmayı özgür irademin, ruhumdaki Aşk'ın seçimi. Siyasetin günüme, geceme, yaşantıma girmesine, bulaşmasına izin vermem. Bu demek değil ki bir siyasi görüşü ahlaklı ve sosyal içerikli
olduğu sonucuna varamam. Bu demek değil ki çıkar uğuruna yapılanları, dikta söylevlerini kınayamam. Siyasetten bihaber olduğum anlamına gelmez. Baş kaldırma özgürlüğüm ortadan
kalkmaz. Siyasetten uzak durmuş olmak vatan uğruna savaşmam anlamını taşımaz. Hiç kimse bizzat özümü ilgilendiren kararları benim adıma veremez. Seçme, seçilme özgürlüğümü menfi ve
keyfi kriterlerle sınırlayamaz. Soy sop, renk ve inancım / inançsızlığım ile yargılayamaz, işkence edemez, öteleyemez. Hiçbir siyasetin elini cebime, cüzdanıma sokmasına neden olamaz.

Birlik ve beraberliğin anlamının tüm yükleri ve tüm nimetleri birlikte beraberce paylaşmak olduğunu bilmek siyasi görüş değildir. Hak ve özgürlükler hakkında konuşup yazmak taraf olmak
değildir. Paylaşmak insanidir. Sınıflandırmak: paranın gücü.

Bunları yazmak beni bir tarafın sempatizanı yapmaz. Bunları yazmak içimde tutmaktan kolay. Din deyip de insana inancı kalmayanları, şeriat deyip de adaletten kaçanları, özgürlük deyip mahküm edenleri, hak deyip haksızlığı yaşatanları gördükçe insanlığımdan utanmaya yoruldum.
Vergilendirilip kuşa dönen maaşı ile yokluğa katlananların tükürüklü siyasi söylemleri, şiddetli taraftarlıkları, beyni yıkanmış masumları yayınlayan ticaret "dehaları" görsel, yazılı ve sosyal medyadaki maymunlukları ve çığırtkanlığından yoruldum. Herkesin birbirini suçladığı, birbirine saldırdığı, katlettiği bu dünyada bulunmaktan yoruldum. Kadını kıt akıllı, erkeği iş atı gören zihniyetten yoruldum. Halka dolap beygirliği yaftasını yapıştıranlardan, tebaa muamelesi yapanlardan, eğitimsiz, çaresiz bırakanlardan yoruldum. Saraylar yaptıran Para dininden yoruldum. Menfaat kuklalarının kıvırmalarından, ellerini ovuşturan karaktersizliklerden, körü körüne saf tutanlardan, gelmişine geçmişine tükürenlerden, ecdadını çıkarına göre ayıklayıp seçenlerden çok yoruldum.

Bunları yazmak beni rahatlatmaz, farkındayım. Yazıp boşluğa bırakmak kahraman etmez. Vatan kurtarmaz. Birkaç açı doyurmaz. Evsizlere barınak sağlamaz. Yine de, ben Türkiye Cumhuriyeti
vatandaşıyım. Şükrediyorum, Türklüğüme. Şükranlarım, Vatan uğuruna can veren şehitlere, kölelik zihniyetine baş kaldıran Mustafa Kemal ATATÜRK'e.

Şükrediyorum, Aşk Yüreğime, Biz'i buluşturan kadere...

eylül