Ülkemizde döviz kurlarýnýn hýzla yükselmesi, maalesef birçok kiþinin hiç umursamadýðý bir konuya çok dikkat etmemizi gerektiriyor: Kitap bastýrmak.
     Amatörce yazan ve bu yazdýklarýný kitap olarak bastýrmak isteyen yazarlarýmýzýn morali bozulacak ama gerçeði de söylemek zorundayýz. Bu yazarlarýmýzýn istekleri artýk bir hayal olmaktan öte gidemez.
     Yayýnevlerinin hemen hemen tamamý geçmiþte de tanýnmamýþ yazarlarýn eserlerini basmaya yanaþmazlardý. Piyasada isim yapmýþ, eserleri satýlan yazarlar varken adý duyulmamýþlarla neden ilgilensinlerdi ki...
     O nedenle birçok yazma heveslisi insan baský parasýný ödeyerek kendi eserlerini bastýrma yoluna gidiyordu. Bu alanda faaliyet gösteren çok sayýda yayýnevi var. Tabii, yazar baský maliyetini üstleniyor, dediysem bundan yayýnevinin kâr almadýðý anlamý çýkarýlmasýn. Ya bu yolla basýlan kitap satýlmazsa? O yüzden yayýnevi kendi kârýný da bu maliyetin üzerine ekliyordu.
     Ben, bu þekilde tam altý kitap bastýrdým. Kitaplarýmdan yaklaþýk dört bin tanesini ücretsiz olarak okurlara ilettim. Ücretsiz kitap verirken bile sorunlar yaþadým. Ama neyse detaya girmeyeceðim... Yaþadýklarýmý “Eyvah, Kitap Yazdým!” baþlýðý taþýyan iki yazýda anlattým. Dileyen internetten okuyabilir.

**
     Kitap bastýrmak isteyen dostlarýmýz, sizi çok iyi anlýyorum ama gene de “Lütfen, bir kere daha düþünün!” diyorum. Dün bu iþ zordu, bugün ise çok daha zor.
      Geçenlerde “Yayýncý maliyeti yüzde 60 arttý. Çoðu dergi yayýna ara verirken pek çok gazete de zamlandý.” haberini okumuþtum. 2017’de tonu 750 Avro olan kâðýt 900 Avro’ya çýkmýþ. Bir de seçimden önce 5.30-5.40'larda olan Avronun þimdilerde 8 lira olmasýna az kaldýðýný düþünün...
     Kitap basmak için sadece kaðýt gerekmiyor. Mürekkep, boya, kalýp, lak, ve tutkal da lazým. Bunlarýn hemen hepsi ithal. Ayrýca kitap kapaðý, editörlük ücreti, bandrol ücreti, yayýnevi kârý, daðýtýcý ücreti, perakendeci kârý gibi birçok girdiyi daha eklemek lazým. Az kalsýn unutuyordum: Bir de %18 KDV var. Kýsacasý bu artýþ yüzde 60 deðil, yüzde 100'ü çoktan aþmýþtýr. Yani dün 10 lira fiyat etiketi taþýyan bir kitap bugün en az 20 lira olacaktýr.

**

     Türkiye þimdi, ciddi anlamda kâðýt krizi yaþýyor. Bir gazete bunu þöyle özetlemiþ: “Yaþanan kaðýt krizinin arkasýnda ise yapýlan plansýz özelleþtirmeler ve kaðýt üreticisi olan Türkiye'nin kaðýt ithalatçýsý konumuna getirilmesi var.”
     Türkiye'nin sahip olduðu kâðýt fabrikalarýna ne oldu? Ne olacak, hepsi özelleþtirilme bahanesiyle peþkeþ çekildi.
     Kýsaca: 18 Nisan 1936'da Cumhuriyet Döneminin ilk kâðýdý üretildi. 06 Kasým 1936 Ýzmit Kâðýt Fabrikasý’nýn açýlýþý yapýldý. 10 Mart 2005 SEKA, Kocaeli Büyükþehir Belediyesine devredildi. 19 Kasým 2006 SEKAPARK açýldý. 18 Nisan 2015 Kocaeli Bilim Merkezi açýldý. 06 Kasým 2016 SEKA Kâðýt Müzesi açýldý. Ama Seka'nýn kâðýt üretimi sýfýrlandý.
     Giresun Aksu Kaðýt Fabrikasý: Milda Kaðýt Sanayi Tic. A.Þ., 2003 yýlýnda özelleþtirme kapsamýnda Giresun Seka Aksu Kaðýt Fabrikasý’ný devletten 3.5 milyon dolara (5 milyon TL) satýn aldý. ( Milda, makineleri 11 milyon liraya, araziyi ise 68 milyon liraya sattý. Yýkýlan fabrikanýn yerine ise TOKÝ 2015 yýlýnda 1500 konutluk TOKÝ Aksu Konutlarý projesini yaptý.)
     ve Balýkesir Kaðýt Fabrikasý: 198 milyon dolara mal olan Balýkesir fabrikasý 2003 yýlýnda Albayraklar’a satýldý. Üstelik yalnýzca 1.1 milyon dolara.

**

     Bir gazete haberi þöyle: “Kaðýtta veresiye dönemi kapandý! Firmalar teker teker kepenk indiriyor. 'Türkiye'nin en büyük matbaasý'... Ýstanbul Topkapý'daki maatbaacýlar sitesinin giriþinde bu yazý yazýyor. Kaðýt fiyatlarý dolar ve euro olunca iþler durma noktasýna geldi. Büyük 7-8 kaðýtçý kapandý. 2.75 liraya mal edilen 500 sayfa bir romanýn maliyeti 4.5 lira oldu. Vadeli kaðýt satýþý durdu, esnaf bankalarýn kredi vermeye yanaþmadýðýný iddia ediyor.”
     Türkiye kâðýt üretimi yaklaþýk 250 bin ton. Türkiye’nin kaðýt açýðý ise 800 bin ton civarýnda. Bu açýk ithalat yoluyla giderilmeye çalýþýlýyor.
     Kitap bastýrmayý düþünen dostlar, gördüðünüz gibi baský ve ciltlemede kullanýlan kaðýt, ve benzeri hammaddelerin tümü döviz üzerinden fiyatlandýrýlýyor ve kur üzerinden ödeniyor.

**

     Ýþin bir baþka yüzü de maliyetlerin bu kadar artmasýnýn sonucunda ülkemizde basýlan kitap sayýsýnýn çok azalacaðý ve okumak isteyen insanlarýmýzýn pahalý olmasý nedeniyle kitaplara ulaþamayacaðýdýr. Zaten ülkemiz basýlan kitap sayýsýnda ve kitap okuyan kiþi sayýsýnda dünya sýralamasýnda çok geride yer alýrken çok daha aþaðýlara düþecek olmamýzdýr.

     Bu konuda hâlâ bir þeyler yapýlabilir, ama yapmazlar: Mesela, devlet basýlan her kitaptan 100-200 adet satýn alýr. Üstelik bunu etiket fiyatýndan deðil, %30-40 indirimli olarak bile alsa hem yayýnevleri hem de kitap yazarlarý biraz rahatlarlar. Devlet aldýðý kitaplarý kütüphanelere göndererek oralarýn da zenginleþmesine katký saðlamýþ olur.
     Yapmazlar, çünkü belki de bazýlarý, cahil halký kandýrmanýn daha kolay olduðu gerçeðinden hareketle, bilerek Türk insanýnýn okumasýný engellemek istemektedir. Bakýn bir profesör ne diyor:
     "Okuma oraný arttýkça beni afakanlar basýyor. Ben her zaman cahil halkýn ferasetine güveniyorum"
     Oruç Baba da son söz olarak bu profa þu cevabý veriyor: “Bilgisiz insan týrtýldýr ve ayný yapraðýn üzerinde yaþamýný sürdürür, bilgilenince ise kelebeðe dönüþür ve özgürce kýrlarda uçarak dünyayý tanýmaya çalýþýr… O nedenle insanlarýmýzýn özgürleþmesi yani bir kelebeðe dönüþebilmesi için daha çok bilgilenmeye ve bunun için de daha çok kitap okumaya ihtiyacýmýz vardýr.”