Mayın tarlasında çiçek bitmez evlat
insan bacağı insan kolu biter
insan biter insanlık biter...

Topraktan gelen beden
toprağa karışır gider de
yine de sevmekten vazgeçmez insan
toprağını taşını eğilmez başını
kuzusunu kurdunu
ekmeğini aşını
o güzelim yurdunu...

Mayın tarlasına
buğday arpa mısır
domates biber patlıcan ekilmez
orada sadece kin ve nefret tohumları biter

Önce sürüler geçer
sonra kurtlar ve çakallar
insan kılıklı dır hepsi de
tabi ki sunulmayacak bir karış toprak
onlara altın tepside...

Mayın tarlası bu
kandan,
göz yaşından başka bir şeyle sulanmaz
durulsun memleket durulsun insan
bitsin kargaşa da bak gör
adlarını kimse anmaz...