Sevmek bir merhamet deðil, bir sanattýr ve bunun bir karþýlýðý yoktur. Herkes hissettiði kadarýný görür, hissettiði kadarýný yaþar. Kimine göre bir erdem olur, kimine göre salaklýk...

Sevmeyi anlamak, ancak onu yaþamakla olur. Tarih boyunca bu sanatý kullanan birçok kiþi olmuþ. Beni çok etkileyen bir kaç isme yer vermek istiyorum. Süleyman ile Belkýs, Yusuf Ýle Züleyha, Muhammed ile Hatice, Antony ile Kleopatra, Kerem ile Aslý, Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Þirin, Napolyon ile Josephine, Juan ile Evita, Prens Edward ve Wallis Simpson, Voltaire ile Emilie du Chatelet, Pyramus ile Thisbe, Prens Saleem ile Anarkali, Prens Khurram ve Mümtaz Mahal Begüm… Çok etkilendiðim, Aytmatov'un hikâye ettiði Cemile ile Danyar", William Shakespeare'in “Romeo ve Juliet”, Edgar Allan Poe’nun “Annabel Lee” de diðer etkisi yüksek aþk hikâyelerinden… Bu hikâyelerin her biri kendi yaþadýklarý dönme damgasýný vurmuþ unutulmaz aþklar.

Sevmeyi rahmetli Neþet Ertaþ, gönülden gönüle giden bir gizli yol olarak tanýmlýyor. Sevmek, var olan her þeyden feragat edebilme cesaretidir bence. Kýyas unsurunun olmadýðý bir algý biçimi...

Sevmek çoklu bir âlemi, tek bir âlemde görebilme becerisi ya da aptallýðýdýr. Artýk sizin kabulünüz hangi yöndeyse...

Sevmek bütün Ýlahlarý bir tarafa býrakýp, tek bir Tanrý'ya iman etmek... Dört kitabý bir tek kitaba indirgemek... Ýki yüreðin tek bir yürek gibi ayný anda atmasý... Bakýlan her yer ve her þeyde tek bir þey görebilme (Bunu ister gerçek, ister serap olarak algýlayýn)...

Sevmek, doðaüstü bir olayý insana indirgeme sanatý. Bunu en iyi, heykeltýraþlar, þairler, ressamlar ve bestekârlar yapmaktalar. Ýlgi çekmeyen bir þeyden, hayranlýk uyandýracak bir þeyi var edebilme sanatý...

Sevmek sizi görmeyeni görmekten vazgeçmeme becerisi hulasa...

21 Temmuz 19
Gölcük