Ýnsaný siyasal örgütlenmeye sürükleyen gerçek sebep, insanlarýn sosyal varlýk olma duygularýdýr. Ýnsandaki duygular yaþanýlan her çaðýn þartlarýna özgü biçimlendiðinden, örgütlenmeler de o doðrultuda þekil ve anlam kazanmýþtýr. Bu siyasal yapýlardan tarihe geçenler “Ýlkel Komünal, Tanrýcý Dini Feodalizm, Irkçý Muhafazakârlýk, Kapitalist ve Sosyalizm” þeklindedir. Her siyasal yapýnýn içinden farklý oluþumlar ortaya çýkmýþ olsa da, temel teorik ilkelerinde ciddi deðiþiklikler görülmez. Söz konusu siyasal düþüncelerin politikalarý incelendiðinde, insani anlamda daha çok kaybettirmiþlerdir.

Örneðin insan doðasý gereði sürekli hareketli ve arayýþ içerisinde bir varlýk olarak, çeþitli buluþ ve bilimsel modern olanaklarla daha fazla insani duyguya sahip olmasý gerekirken, tam tersine insani duygu neredeyse dibe vurmuþ durumda. Bu hem insaný hem de tüm siyasal düþünceleri sorgulatmaktadýr. Peki suç insanda mý, siyasal teorilerde midir? Bu sorunun esas cevabý, çaðlara göre ortaya çýkan siyasal örgütlenmelerin temel ilkelerinde saklýdýr. Sýrasýyla siyasi yapýlarýn ilkelerini özetleyerek anlamaya çalýþalým.

a) Ýlkel Komünal Siyasal Örgütlenme: En az 20 bin yýl önce baþlamýþ olup, küçük topluluklar þeklinde Neolitik Çaðýn sonuna kadar devam ettiðini görüyoruz. Ýlkel komünal siyasal yaþamda, ortak çýkarýn dýþýnda en ufak bireysel menfaat söz konusu olmamýþtýr. Bu toplumsal yapýda dikkat çeken en önemli nokta, okuma yazma, düzenli eðitim ve ekonomik araçlarýn kýtlýðýna raðmen, topluma öncülük edenlerle, halk ayný haklara sahiptir. Komünalizmde kariyer yapacak kiþiler, yetenek ve bilgileriyle topluluðun direk çýkarýna olan çalýþmalarla bunu gerçekleþtirirler. En ufak þahsi pay almadan halkýn gönlünü kazanmakla kariyere sahip olunur. Komünist siyasi yapýda özel emek karþýlýðý talebinde bulunmak, herkes için en büyük ahlaksýzlýk olarak görülür. Bunu Küba ve Uruguay gibi devlet baþkanlarýnýn yaþamlarýndan rahatlýkla görmek mümkündür.

b) Tanrýcý Dini Feodalist Siyasal Örgütlenme: Bu siyasal yapý kral tanrýcýlýkla baþlayýp, tek tanrýlý dinlerle günümüze kadar devam eden düþüncedir. Birincil temel teorik ilkesinde, tanrý ve dine dayansa da Irk ve maddiyat tanrý kadar yüceltildiði halde, çeþitli politik oyunlarla bunun üzerini kapatmayý bilen cambaz bir siyasi düþüncedir. Ve ne hikmetse, bu yapýya öncülük eden sermaye sahibi kiþi veya kiþiler, sahip olduklarý servetin Allah vergisi yalanýyla, toplumu rahatlýkla buna inandýrmaktadýrlar. Sahiplenilen dinin her yerde hakimiyeti için, her türlü katliam ve yayýlmacýlýktan çekinemeyen faþizan bir anlayýþa sahiptir.

c) Irkçý Muhafazakâr Siyasal Örgütlenme: Temel teorik ilkesinde birincil olarak ýrk yüceliðine dayanýrken, dincilerden çok fazla bir farklýlýðý bulunmuyor. Söz konusu ýrkçý siyasi yapýlar, tanrýnýn kendi ýrklarýný üstün yarattýðýný ileri sürerken, ayný zamanda hem tanrýcý hem de dinci ýrkçýdýrlar. Kendi ýrkýný herkesten üstün gören bu anlayýþ, din ve maddiyatý buna uygun þekilde yüceltip, ýrkýnýn dünyaya hakim olmasý için her yerde çatýþma, savaþ, kavga, katliam, kan ve gözyaþý dökmeye, kutsal bir görev olarak inanan anlayýþtadýrlar.

d) Kapitalist Siyasal Burjuva Örgütlenmesi: Herkesin bildiði gibi kapitalizmin temel teorik ilkesi (Para) maddiyattýr. Para; tanrýdan daha yüksek þekilde teorikleþtirilip din ve ýrkçýlýðý bunun yanýnda kullanan siyasalsal ve ekonomik faþizan bir organizasyondur. Kapitalist sermayeci siyasal örgütlenme, bilimsel icatlarda dahil her türlü eðitim, dil, din ve ýrkçýlýðý sermayeye uygun þekle sokup yozlaþtýrmaktan asla çekinmez. Burjuvazi, topluluklarý þu sloganla arkasýndan sürüklemeyi baþarabiliyor. Sözde kapitalizmde her türlü özgürlüðün olduðu, isteyen herkesin sýnýrsýz varlýk sahibi olacaðý yalancýlýðýdýr. Ancak ne hikmetse dünyanýn her yerinde, en az otuz yýl iþçilik ve memurluk yapanlar, hâlâ karýnlarýný doyuramýyorlar. Buna raðmen çoðunluðu arkalarýndan sürüklemeleri, insanýn zeka, düþünce, siyasi ve insani yapýsýnda derin yanlýþlarýn olduðunu gösteriyor.

Saðcý siyasal örgütlenme ve yönetim yapýlarýn ortak özellikleri, “Maddiyatý” Tanrýdan daha üstün gördükleri halde, bunun üzerini tanrý ve din sevdasýyla cilalamaktan en ufak utanma duymazlar. Bu siyasal yapýlarda insanlýk ve kültür, paranýn yanýnda bir hiçtir. Sermayeci kapitalistler, para kazanacaðýna inandýklarý her yerde her türlü çalýþmayý yapmaktan çekinmezler. Para kazanýlmayacaksa en ufak kýpýrdama görülmez. Aslýnda sað düþünceler, insanýn tüm insani özelliklerini maddiyata (Para) kurban eden sadist bir kiþiliðe sahip olduðu halde, halkýn çoðunluðu bu durumu anlayacak bilgi, zeka, eðitim ve kültürden yoksun býrakýlmýþtýr. Mevcut siyasal düþünceler içerisinde doðru, temiz teorik ilkeye sahip olanlar komünist, sosyalist ve hümanist düþüncelerdir. Ancak bunlarýn en büyük çýkmazý, insan psikolojisini fazla dikkate almadan hareket etmeleridir.

e) Sosyalist ve Hümanist Siyasal Örgütlenme: Sol olan her yapýnýn temel teorik ilkesi insan, insanlýk, doða, canlýlar, bilimsellik ve insanca yaþanacak maddi deðer üzerinedir. Kýsaca bunun tarifi; ortaklaþmýþ insani çýkarlar temelinde ortak üretip ortak tüketmek ve eþit þekilde yaþamaktýr. Maddi, manevi, insan ve kültürlerin birbirinden üstün olmadýðý anlayýþý mevcuttur. Tanrýcý kapitalizmin hüküm sürdüðü toplumlarda, sosyalist teoriyi çoðunluða kavratmak her zaman mümkün olmamýþtýr. Solun böyle derin insani ilkesi olduðu halde, çoðu sosyalist kiþi kendisini bu teoriye uygun þekilde yetiþtirip yaþamak yerine, bilerek veya bilmeden maddiyatýn etkisinde kalmaya devam etmektedirler.

Ýnsanýn doðal deðiþken hareketli yapýsý bilimsel, doðru eðitim ve kültürle donatýlmadýðý sürece, saðcýlarýn tanrý adýyla parayý kutsadýklarý gibi, çoðu sosyalistler de sosyalizm adýna maddiyatýn kurbaný olmuþlardýr. Sosyalistler, þatlara göre insanýn duygu, düþünce ve yaþamýnda hangi deðiþimleri yaþadýðý çoðu zaman dikkate almýyorlar. Hiç deðiþmeyecekmiþ gibi hümanizm ve emek sermaye teorisini tekrarlamalarý yüzünden, 21.Yüzyýlda bir etkileri söz konusu deðildir artýk. Onun içindir ki, sürekli saðcý siyasi anlayýþlar yönetimde daha fazla söz sahibidirler. Gerçek durumun bu þekilde olduðu kabullenilip solcular, demokratlar, hümanistler, Aleviler ahlaki yapý, felsefe, kiþilik, sýnýf ve maddiyat üzerinde tartýþýp yeni teoriler üretmek zorundalar. Geçmiþte yaþanmýþ deðerleri ýsrarla tekrarlamak, saðcý düþüncelerdeki gibi statikleþmektir. Bu da sosyalist ilkeyle çeliþen bir durumdur.

Her zaman ifade etmeye çalýþtýðýmýz gibi insan doðasý gereði “Yarým Akýllý Doðar”. On binlerce yýl önce tüm imkansýzlýklar içerisinde insanileþmek her bireyin temel ilkesi iken, günümüzde her türlü maddi, bilimsel teknik vs. imkanlara sahipken, insani duygunun sürekli zayýflamasý, insanýn yarým akýllý dahi olmadýðýný kanýtlar. Mevcut bu durum sosyalist, demokrat, Alevi ve Hümanistlerin “Kamil Ýnsaný” yaratamadýklarýný ispatlýyor. Özetlenen siyasi yapýlarýn olumluluktansa, olumsuzluklarýnýn daha fazla olduðunu rahatlýkla ifade edilebilir.


Cemal Zöngür