Pejmürde bir hayatın
arasıra yalpalayan ara sıra dik duran
cana yakın çocuklarıydık...

Siyasetten fazla birşey beklemesek de
siyahsaten'in bir kumaş olduğunu
hasbelkader öğrenmiştik bir yerlerden ta o zaman...

Ağaçlarla kuş cıvıltıları ile dolu sokaklarımız
alabildiğince parsellenmişti
kimden neyi kurtarmıştık
ve bu yerlere niye kurtarılmış bölge demiştik
aslında biz
bize yutturulan zokayı yemiştik...

Güvercinlerdi gökyüzünde şarkı söyleyen
güvercinlerdi
barış türkülerini kılı kıpırdamadan dinleyen...

En kutsalımız karpuz gibi ortadan yarılmıştı
gördüğümüzse kan kırmızı
perperişen Türk Ailesi
bir çocuğu solcu bir çocuğu sağcı
diğer bir tanesi tarafsız...

Ne ağzımızın tadı tuzu kaldı
ne göz pınarlarımızda gözyaşı, fikirlerdi zindanda
darbeli matkap bile olsa elinizde
fişini çektiniz mi durur
yazmasak bunları belki de ağzımız dilimiz kurur...