Bildikleri bütün güzel cümleleri
bir ceylan gibi süzülen
o güzelim kelimeleri
bu halkın yüreğine usul usul serptiler
yürekleri kocaman
bilekleri sağlam
gerektiği kadar serttiler...



Karadeniz'in hırçın dalgaları gibi
hırçın çocuklardılar bir zaman
hırçındılar alçaklara kalleşlere



bir bulut gibi örterlerdi sevda dendiği zaman
hem ülkeyi hem de insanları
vatana sevda başka bir şeydi
şair bunu bilir bunu söylerdi
ve bir şair yüreğinde aşk varsa neylerdi
insanlık adına ülkesi adına...



basmadık toprak gidilmedik köy
kaldırıp da altına bakılmadık taş kalmamalıydı
şair ülkesi için yaşıyorsa
şair insanlık için yüreğinde kaygılar taşıyorsa...



ortada bir memleket
hiç aklımızdan çıkmayan
ve onu sevmekten bıkmayan
Alilerin, Ayşelerin, Hüseyinlerin, Neşelerin
köylerin şehirlerin
ortalarından akan deli nehirlerin
bize armağanı bize muştusu topraklar...



dikin gözlerinizi ufka
şükredin önce ve sonrasında
bu topraklarda yaşadığınıza bu topraklarda doğduğunuza
sonra da bizim olan bu halka...



ülkesi için yaşıyor insanlar
ülkesi için yaşıyor şair
unutulmasın bu topraklarda yaşanan o güzelim an lar...