’’Şairleri susan bir millet sevenleri toprak olmuş öksüz çocuğa benzer.’’


Mehmet Emin Yurdakul



Kimine çok ağır bir iki mısranın bedeli
kimine hava cıva
kiminden evlat gider can gider
bazen vatan gider, oluk oluk kan gider
şairler illa ki sağlam durur
ya bu deveyi güder ya bu deveyi yine güder
bu diyardan gitmek yook!
bu vatan bizim taşıyla toprağıyla havasıyla suyuyla
diyar diyar gezmişizdir her karışını
insanım mert, insanım eli açık ve güzel huyuyla
girmiştir gönüllere girmiştir yüreklere...



yıllar yılı anarşi ve kaos
yokluk yoksulluk diz boyu
yine de sabrettik elden geldiğince
sade geceler değil
bazı bazı gündüzler bile koyu mu koyu...



bu ülkede teröre milyonlar gideli
özgürlüğün insan gibi yaşamanın bazen çok ağır bedeli
yaz babam yaz kalem de yorulmaz bilekte, yürekte
bir tarafımız akıllı dolu bir tarafımız çokça deli...



kerpiç evlerde yaşanan bir sürü küçük mutluluk
zaman zaman bolca acı ve hüzün
sokakları arşınlayan tinerci çocuklar
bu kuru havalarda sırtlarında ne mintan ne de gocuklar
seçim derdi geçim derdi
Ali ile Ayşe, Hüseyin ile Necla ne güzel komşularımızdı
bilen var mı ne içer de ne yerdi
şairler ülkenizin vicdanısınız işte bunları yazın...



kimi hayatıyla öder bir iki mısrayı
diktatörler şaşkın goygoycular pişkin
vatanseverlerin zindanlar dır mekanı
sıkıntı ve yokluktur çoğu zaman hayatları
kimsenin yerlerde kalmaz kanı
kimi de kavalıyla dağda koyun güder
yoktur evi arsası hanı hamamı dükkanı...



şairler hep bedel öder
bazı zaman vatan için, bazı zaman özgürlük ve bağımsızlık uğruna
bazen de sözler gider birilerinin ağrına
gitsin zaten vur bakalım hem nalına hem de mıhına...



şiir bu ok yaydan dizeler ağızdan çıktı mı
geri dönüşü yoktur
gider saplanır yıldırım gibi
birilerinin coşku dolu beynine
birilerinin hainlik alçaklık dolu yüreğine...



şiir gökten zembille inmez
bir mısra konar önce, beyit olur ardından
kıtalar selam durur şaire
bakmışsın on kıta onu da hazır ol da
kimse yere göğe koyamaz
kimse aramaz seni sağ da sol da
çoğu zaman dizelerin içinde senden de izler
aramasınlar başka yerde
yüreğine batırıp batırıp kalemi yazıver...



ne zaman ki bir ülkenin şairleri susar
işte o zaman vicdanlarda köşeye çekilir
insanların, sokakların sesi çıkmaz bir köşeye pusar...



ne zaman ki bir ülkenin şairleri gümbür gümbür yazar çizer
yoktur gelecek kaygıları
o zaman el üstündedir hem kendilerine hem de ülkelerine öz saygıları...