Tenimin üşüdüğü zamanlardan
İçimin üşüdüğü zamanlardayım Despina..
Yürürken tozlu yollarda
Çiçekler açardı sanki her adımımda
Bakarken kahverengi gözlerine
Bir güneş doğardı gözlerimde
Serin sular akardı damarlarımdan
Ta yüreğime..
Avuçlarımda taze umutlar doğardı
Her yeni gün..
Acemi heyecanlar oynaşırdı yüreğimde
Bir dervişin sabrı gibi beklerdim
Nazarlarının düştüğü yeri..
İnce sızılarla örülü yüreğim
Uyandırırdı beni alnımdam öperek
ovaladığım mor düşlerimden..
İçimde kurşundan bir sevda ile
Zıpkın gibi dalardım kalabalıklara
Cesur bir yalnızlığın kahramanıydım
Gözlerimde sükutun sesi
Omuzlarımda
kolalı sevinçlerim vardı..

Dedim ya Despina
İçimin üşüdüğü zamanlardayım
Bulutların küstüğü
Taşların saklandığı
Mavinin kaybolduğu
Suların çekildiği zamanlardayım..
Ne kelebekler konuyor artık çiçeklere
Ne karıncalar geziyor ayaklarımda..
Ne pervazlarda güvercinler var
Ne de akasyalar uzanıyor pencerelerime..
Gri kalabalıklar
Betondan siluetler
Donuk yüzler
Fersiz gözlerin içinde
Eşyayı kovalamaktan yorgun bir düş kırgını var sadece..
Sen olsan şimdi
Gözlerin olsa
Havaya savurduğun saçlarla
Gülsen umarsızca
Kahverengi gözlerin takılıp kalsa penceremde
İçimde bir kıvılcım çaksa
Ve ısınsam
Yeniden eski zamanlara
üşüse sadece tenim
Açsa yüreğimde taze bir bahar
Ve kaybolsam Senin Zamanlarında…





.........