Bir hikâyeye göre hepimiz cennete gideceðiz

Bir inanýþa göre önce acýlarý sýrtlanýp acýnýn sýrtlanlarý tarafýndan parçalandýktan sonra piþerek yaþadýðýmýza dair kanýtlar arayarak geçirdiðimiz zamaný doldurarak.

Öyle veya böyle gideceðiz.

Doðduðunuz aný hatýrlayan var mý aranýzda? Nasýl doðduðunu bilen peki? Çocukluðunuza dair hatýrladýðýnýz en dip aný nedir? Masum olduðunuz gerçeðimi. Peki ne zaman masumdunuz?


Ne zaman kirlendiniz? Ya da ne zaman ne olmaya karar verdiniz?

Sýkça sorulan sorular gibi sýkça cevapladýnýz mý bunlarý?

Yoksa arkanýzý dönüp “Bu hayat kýsa yaþamana bak mý” dediniz kendinize.

Hayatý hikaye modunda mý yaþadýnýz yoksa görev modunda mý?
Space tuþuna basýp henüz yaþamadýðýnýz bir çok beyaz sayfayý kaydýrarak mý yolunuza devam ettiniz?

Boþ bir sayfayý doldurabilmek zordur.

Ne yazacaðýnýzý nereden baþlayacaðýnýzý ve nereye gideceðinizi tahmin edebilmek zordur. O halde bu hikâyeyi kim yazýyor diye sorarlar adama. Bu hikâyeyi kimse yazmýyor. Sizler sadece yanýp sönen bir yýldýzdan ibaretsiniz. Bir nevi sinyal gibisiniz. Kapanýp açýlan bir göz bebeði gibi. Girilip çýkýlan bir kapý bir han gibi.

Bir rivayete göre sizden önce gelenlerde sizdiniz. Bir sestiniz, bir beden bir alýn teri… Bin candýnýz bir canda. Geriden gelenler ileriden gidenleri toplayarak gitti. Sonra uzun bir sessizlik oldu. Baþkasýnýn sandýðýnýz hikâyelerde kendinizi gördünüz. Kendinizi gördüklerinizde baþkasýný. Ve harfler kuruldu Pazar yerlerinde kimi nasibini anlamlandýrarak yaþadý bu hayatý.

Kimi ise gördükleriyle yetindi. Kelime kurmayý bilmeyenler kalp gözü ile konuþtu. Kelime kurmayý bilen maharet sahipleri marka sahibi oldu. Gözü ile konuþanlar gördüklerini çizerek anlattý evveliyatý zamaný…

Ve bunca zaman boþ bir sayfa býrakabildin mi peki kendine? Kimsenin kirletmediði aydýnlýk beyaz bir sayfa. Baþlangýçla sonun bir olduðu tek bir sayfa. Hayat böyle yazýlmamýþ buruþturulup atýlmýþ sayfalarla dolu. Yarým yamalak býrakýlmýþ yaþanmamýþlarla. Yeniden baþlamanýn cazibesiyle baþlanan yarým yamalak sayfalarla. Her birimiz o sayfaya bir þeyler yazýyoruz. Baþlamak kolay bitirmek zor belki. Bittiðini bilememekte öyle.

Bitti mi þimdi?

Buraya kadar mý?

Ne gördük ne iþittik neyi duyduk?

Uyku da mýydýk acaba?

Birileri bizim adýmýza mý yazdý gideceðimiz yolu. Biz sadece iyiyi kötüyü çirkini mi oynadýk giderayak. Tek bir kiþi miydik çoðullarca gelip giden. Tek bir sayfadaki bencillik kötülük iyilik vicdan mýydýk ve kimin için yazýlmýþ bir oyundu bu.