Ne güzeldir serçeler
kaparlar rızklarını
gökte ve yerde her zaman elpençeler...


Hele güvercinler
hiç endişe etmezler yiyeceklerinden
nevaleler mükellef bir sofra
Rahman ve Rahim olan Rablerinden...


Kelebekler
üç beş günlük hayata kanat çırpar da
yine de küsmezler Rahman ve Rahim olan Allah’a...


Bir tek rızk endişesi biz insanlarda
nankörlük ise had safhada...


Çok verince azarlar
az verince durup durup kızarlar
kanaat etmek hani nerede...


Birbirlerini soyarlar
birbirlerine hiç düşünmeden kıyarlar
dostluğu kulak ardı ederler
çoğu zaman burunlarının doğrusuna giderler
bir tek rızka şükretmeyen insan
bir de sahip oldukların ile doysan...