Ceketi yoksa bir çocuğun
hala o çok övündüğümüz yirmi birinci yüzyılda
çöplerden ekmek toplayanlar varsa
çıplak ayaklı bebeler
donuyorsa soğuklarda
biz niye yaşıyoruz ki
refah ve bolluk içinde
şunlara milim yüreğimiz titremiyorsa...



Biz yatar uyuruz da bir su misali
bir de uykuları kaçanlar
dertleri boylarını fersah fersah aşanlar
sabır ve tevekkülle
dayanıp olabildiğince
hayatı yük edinip taşıyanlar...



Biz niye yaşıyoruz ki
zalimler mazlumları eziyor eziyorsa
bitmiyorsa yoksulluk
susmak,
nereye kadar
elimizden bir şey gelmiyorsa
biz niye yaşıyoruz ki...