Bazý dostlarýn bazý þeyleri, bazý þeylerle baðdaþtýrma yeteneði ve algýlama seviyesi olmadýðý için; ben onlarýn gözlerindeki perdeyi kaldýracaðým… Ýnat ettim… Tabiatým böyle.

Sene eskiler… Antik Mýsýr zamaný… Nasýl sýcak… Ýt gibi de çalýþtýrýlýyoruz… Haa hammaliye olarak biramýzý veriyor Firavun ve tayfasý… Sað olsunlar… Amma velakin biz de bize düþeni yapýyoruz… Yapmasak… Piramitler olmazdý…

Nitekim Musa devreye giriyor… Anlatýyor… Bu iþler böyle gitmez, gitmemeli diyor… Bizler de sisteme çark tutma Musa diyoruz… Aman diyoruz, aman… Tamam sen haklýsýn da biramýzý firavun veriyor, aman ortalýk karýþmasýn, biz böyle de mutluyuz lan diyoruz.

Nitekim Musa inatçý… Kafaya takmýþ bir kere… Kendini tanrý sananlarý, yaþadýklarý gökyüzünden yerin dibine indirecek… Biz iþte aman Musa yapma etme, yok firavunum, o öyle demek istemedi derken, Musa kimi kimi bazý back up sayesinde de aþýyor denizleri, serbest býrakýyor bizleri, final olarak da yok ediyor kendini ‘en’ sananlarý…

Sonra? Bize de bir cesaret geliyor tabi… Diyoruz ki; Yehova senden razý olsun ya Musa… Ne iyi yaptýn da böyle baþkaldýrdýn… Birader neydi lan o çektiklerimiz, piramitleri yýkýlýr ”inþallah” diyoruz… Hala yýkýlmamasý da ilginç o da ayrý… Neyse.

Sonra? Zaman geçiyor. Ýþler rayýndan sapýyor… O zamanýn Hahamdaroðlu gündeme geliyor… Ýþte diyor… Endiþelerinizi anlýyorum… Oluyor böyle þeyler… Baþka dostlara da hem ikinci dil, hem ikinci ibadethane saðlayacaðýz, sonrasýnda da takipçisi olacaðýz, halledeceðiz diyor.

Sen misin böyle diyen? Çat… Ýsa geliyor… Bu muydu size öðretilen… Bu muydu sizden beklenen diyor… O da bir isyan çýkarýyor. Kuduruyor Hahamdaroðlu ve masasý… Ýsa; yakýyor, yýkýyor ibadet yerlerindeki pazarlarý… Aklýnýzý baþýnýza devþirin, yoldan çýkmýþsýnýz siz diyor. Alýyor havarilerini yanýna… Tekrar tekrar yineleyerek anlatýyor mesajlarýný… Tabi insanoðlu bu… Yaratýlýþý belli… Algýlama seviyesi belli. Haliyle Ýsa’ya önce ”hayýrdýr birader sen ya?” ayarý çekiyor… Sonra? Ýsa; sakatýn tekrar yürümesini saðladýðýnda ve daha benzeri iyileþtirme gücünü gösterdiðinde ”Aynen beyler… Adam haklý… Burasý ibadethane, kendinize gelin!” ayarý çekiyor.

Sonra? Tekrar zaman geçiyor… Ýnsanoðlu putperestliðe geri dönüyor… Putdaroðlu var yine o zamanlarda… Gerekirse bilmem ne kardeþlerimiz için Put açýlýmý yaparýz, bir put da onlar için ekleriz diyor. Burada da Muhammed devreye giriyor.

O zamanlarda putlara tapan ahali; Muhammed, isyan edip putlarý inim inim inletip yýktýðýnda ve yýktýrdýðýnda diyor ki ”Aynen, aynen put bunlar… Ben de bunlara boyun eðmeyi tercih etmiyorum” diyor. Kimdir bunlar? O yokken onlara ibadet eden.

Eee artýk… Toparlayayým mi? Peki peki… Daha daha sonra? Daha sonrasý þu… Zaman ilerliyor da ilerliyor… Vahdettindaroðlu var… Takipçisi olacaðýz… Ýngiliz dostlarýmýzla açýlýmlar yapacak, endiþelerinizi gidereceðiz, Anadolu’da gerekeni yapacaðýz diyor…

O zamanda da tarihe Mustafa Kemal Atatürk devreye giriyor… Ýsyan ediyor… Bu iþler; takipçisi olmayla, el pençe divan durmayla, bilmem ne sülalesinden gelmeyle olmuyor, savaþmakla oluyor diyor… Vay sen misin bunu diyen? Önce Mustafa Kemal’in tüm yetkileri alýnýyor, güçsüzleþtiriliyor, sevdiði mesleðinden yani askerlikten kovuluyor… Fakat içindeki isyan ateþi sayesinde; önce Kazým Karabekir ve ordusu, sonra Erzurum, daha sonra Sivas bu isyan ateþini anlýyor, paylaþýyor ve bir yola giriyor… Haliyle Vahdettindaroðlu’nu tahtýndan ediyor.

O yüzden… Zaman içerisinde isimler, kiþiler, inanýþlar, maskeler ve düþünceler deðiþiyor… At izi, it izi misali… Fakat bana göre gerçek kazananlar; her seferinde isyan edenler oluyor .Onlar kazanýnca da ”aynen ya iyi ki varsýn” ayarý çekiliyor… Hepsi bu.