Yol belli…
Kum saati çevrili, laf, söz dinlemiyor,
Saniye saniye düşüyor ömür taneleri
Aklar sırasıyla saçlara, kaşlara düşüyor

Kaç kum tanesi ayak diretiyor, diş biliyor geceye
Yorgun ve mutluyum, lakin;
Al birini vur diğerine
Elde kalan bütünleşmiş anılar, bir de sevgili günlük

Olmayacakta hani!
Bir daha gelmek mi dünyaya?
Allah yazdıysa bozsun söylüyor dilim
Kalbim katılmıyor dilime

Sonra; o his düşünce yüreğime
Gözlerim kapanıyor
Boncuk boncuk terliyor tenim
Belki sevebilir miyim gelecek sefer birini diye

Düşünmeden edemiyorum
Aşka, aşık olmak varya
İnsana değil, o duyguya sarılmak
Huzur veriyor

Bir daha çalacaksa o şarkı
O mısra
O kıtalar
Bu sefer veririm besteye elimi

Tutunabilir, dayanabilir
Nakaratı söylemeyi deneyebilirim..
O şarkı tekrar çalacaksa, ama!
Aksi taktirde;

Bir daha gelmek mi bu dünya’ya;
Allah yazdıysa bozsun
O şarkı yoksa ve
Şiir yoksa
Ben yokum