Güneş Batarken

Güneşin batışını izlerken neler hissedersiniz? Ben büyülenir kalırım. O renkler o kızıllık... Sanki ruhumda dansetmeye başlar ve beni bambaşka dünyalara götürür. Ayıramam gözlerimi. Her saniye ayrı bir güzelliktir. Kaçıramam bakışlarımı, kaçırdığım her bakış benim için ayrı bir kayıptır çünkü.

Hele de sahilden izliyorsam, bambaşka biri olurum. Yüreğim kabarır, yalnız olmak isterim. Kızıllığın sularla öpüştüğü o an pırıltıların bana birşeyler fısıldadığını hissederim. O anın hiç bitmemesi için dua ederim. Birden ruhum bedenimden ayrılır. Dalgaların arasında kaybolurum. Renkleri ruhuma kazır, onlarla bütünleşirim. Oradan çıkar, bulutların arasına girer, o kızıllığın arasında eririm. Herşeyden uzak, sessiz, kedersiz bir dünyaya girerim. Sonra da "kimim ben?" diye sorgularım kendimi. Bunun yanıtını veremeyince de çok mutlu olurum.

O kızıl ateş topu kaybolmaya başlar. Denizle kesiştği noktada yeşil bir ışık belirir. İşte bu ışıkla kendime gelirim. Uyanır, eski kimliğime bürünürüm. Sonra "sen busun!" derim kendi kendime. İstesen de istemesen de hayat devam edecek. Ta ki; sendeki güneş doğmamak üzere batıncaya dek.