Yaşamım boyunca, ondan birşey öğrenemeyeceğim kadar cahil bir adamla karşılaşmadım. -Galilei |
|
||||||||||
|
Elimizdekilerle yetinmek deyimi hiç te yabancı olmayan bir cümle. Hep eskilerde var olan ve günümüze pek te ihtiyacımız olmamış gibi görünen bir terim gibi.... Mutlu olmak sevmek aşk bizden uzakta değil bilakis Yaradan bize bunları en güzel şekliyle sunmuş. Yeşillenmiş bir ağaç yağan bir yağmur bunlar sevgi kaynakları aslında. Hele bir de kadına sunulan en güzel hazine doğurganlık işte bu hayatın en büyük sır hazinesi...Bir çocuk dünyaya getirmek aşka aşık olmak tır. Bu aşk seni en ince noktana kadar keşfeder dünyada hiçbir duygu onun ilerisine geçemez , al sana en mutlu bir an ..Niye dedim ya şükretmek için gereksinim duymayız(ben de dahil) Göremeyiz yanımızdaki güzellikleri farkında değiliz çünki, bu belki bizden belki yetiştirilmeden..güzel bir şey olduğunda sevinemiyoruz çünki savaş var oradaki çocuk lar bizim çocuğumuz olabilir di. Ama yinede yanımızdakilerin varlığına şükretmek onları görmediğimiz ifadesinde olmamalı. Yaradılıştan dolayı doyumsuzluğumuz hat safhada ama bunların olması geri de yaşanılanları silmeyi gerektirmez..Bakın şimdi yağan yağmura belki sizler gibi o yağmuru hissetmeyen kaç mağdur, kaç hükümlü , paradan başka bir şeyi tanımayan kaç insan var! (en kötü yoksulluk sevgi eksikliğidir) Bırakın hayat aktığı gibi aksın siz mutlu olmak için sebepler arayın ki çocuklarınız yeşersin devlete iyi bir insan size iyi bir evlat olsun... Anneyim yaaaaaaaaaaa haykırıyorum ! Benden mutlusu var mı dünyada! İşte benim de az kullandığım; çok şükür Allah’ıma! Kızıma özel ............................... mutluluk ne kadar da yakın can kuşum seni uğurladım okula.. el sallıyordun bana güzelim aşkım bebeğim ne zaman büyüdün sen yağmur yağıyor du Nisanın üçü Perşembe den ince ince çiseliyor içime Mutluluk yanı başımda Göğe seslendim şükrettim İçimden haykırmak geldi ne biliim, yağmurda ıslanmak Aşk işte bu olmalı Kızın gibi yar olmaz Nicedir halim bilinmez Bebeğim dinle ninnimi bestelediğim kaçıncı konçerto bilmem Nihavent im gene bugün ben... Sevdiğim gönlümde bir sen Nasıl da yaratmış Mevla seni benden Aşkım sevgilim biriciğim benim..... /// 03.04.2003 Perşembe
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © H.Deniz Hatipoğlu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |