Kum ve Sal
En derimde aşk...
Deniz boyu yürüyorum
Sulara serperek başımı
Güneş ve aşk başımda
Deniz boyu yanıyorum...

Yalnızlık misali o çığlıkları
Elimde yosundan bir kördüğüm
seninle bir deniz arası;

Kumsal aşık, mArTı aşık,aşkım aşık
Güneş; zamanın onikisine düşer,
Ben sana düşerim.

Adımlarım, gölgeleşen kumlara.
Sert batar yüreğime,
Esmerleşen belleğimde zamanın onikisine düşerim

Sessizlik yok
Hiç, olmadı
ama ılık eser rüzgar
Dalga geliyor, gidiyor dalga
Sessizliği dinliyorken
Aşkım da soluk alır ve verir soluk

Aşka küsen olur
Ilık eser dünya
Gün dönerken
Kumlar batar bileğime;
yıldızların geceyi yaktığı kadar yakar içimi

Sen aşık, başım aşık, ses aşık.
Gülü gül yapan tenidir, aşkı aşk yapan yeridir
yanıyor içim, sönüyor içim
dalga dalga tüm geçmişliğim

Bir ileri iki geri zaman
bir ileri iki geri sular ve sularda zaman
kumsalı sevgimin ve bitmemişliği yani
ve sularımda sızılı martılar
iri kanatlarını çırpar;
ağlıyor balık yanıyor balık

Derimde,
en derinde aşk;
bitmemişliğinde bir denizin
arıyor balık kovalıyor balık
gücenmiş yaşamları savunuyor balık
ıslanıyor kirpiklerim
ıslanıyor balık

O sevgim,
başını dik bir yokuşa kaldır
yağan yağmurlarıdır ben mevsiminin,
ılık bir rüzgar sonrası
yüzüne vursun yüzüm
ve ellerin özlem sızısı,
yudumlayarak denizini
nereye sakladıysan geçmişimizi
kaçıyor balık kovalıyor balık

Deniz boyu tütüyorum
dümenimde sıradan kırıklar
gözlerinin çizgisinden ufuk çizgisine
dek
başı belli sonu hayal ettiğince
mevsimince açan gülleri tanı;
ki o şiirler;
yapraklarını döker ve yemlerini balıkçılar
ki o şiirler sayfalar estiler;
kaçıyor balık, gülüyor balık

Kamçılıyorken bakışların;
güllerinı bahçemin,
başımda kızıl bir Güneş,
kokulu bir sonbahar
başımda;
akşamın en akşam saati
duruyor ,
yıldız dönüyor dünya.

Evrenin o çiçekleri
Suları ve karayelleri
Şairi ve seni
Dönerken dünya
Çeviriyor bizleri;

Güneşe doğru çiçek
Kumsala doğru kum
Kumsala doğru sal
Kumsala doğru kumlar
Kumsala doğru sallar bizleri
dönerken dünya,
duran yıldızlar kadar kayar aklım;
sana doğru akar sular
gecenin dördü sana kayar.

Tüm kumları ve kırları
yalın ayak yaramazlıları
bahçeleri ve yalnızlıktır birikintisi,
sevdiğim
en açmış çiçeği;
seni kokluyorum

Geminin suya değdiği yerde
kaçıyor balık, dönüyor balık

En derimde aşk;
deniz boyu büyüyorum
görüyorum ve biliyorum pilden saatlerini
esip geçecek olan tüm o karayellerini;
başkalaşıyor evim
duvarlarımı soyuyorum;
ılık bir banyo sonrası gördüğüm tüm o hikayeleri
deniz boyu soyuyorum;
seni seviyorum
bekliyorum hayalleri, karayellerini,denizyellerini
sesini sonra
saklambaç gülüşlü çocukları
her biri
ılık başımın, ılık yağmurları
acıyor balık tadıyor balık

arıyor,
unutuyorum
ağır grisinde
görüyor martılar dönüyor martılar;
mavisinde
kaçan balık, balık kovalayan
bense bir ırmak kadar uzun yürüyüşlerde
sertleşirken tozdan dünya
şiirsel bir devinisi misali
öylesi unutuyorum ki
terk edildim mi bilmiyorum
terk ediyorum ben gemiyi
yüzüyor balık soluyor,soruyor balık
sırılsıklam bir hecenin sonunda
dönüşümde açacak bir gonca gül

usulca gittin
anlamadım
usulca düştün yanımdan
bakışlarım usul usul yere değer
usulca kayar kalemim
yıldızlar kayar
içim usulca acır ve açılır perdeleri o evlerin
kemiklerin ve kirpiklerin uzarken usulca
yaşın usul usul kayar
usulca sıyrılır yıldızlar
çıplak kalan geceden
usulca yanar söner usulca
ve usulca terk ettin beni
anlamadım

akan sular usulca yanar
o usluca boyun eğer
usulca kaçar
öyleyse bir hece daha şiir

ve demleniyor bütün kumrallığım
deniz boyu sessizliğim
hiç olmadı
sensizliğime karıştı dalgalarım
deniz boyu tufandayım...