Pembe soluklu bir kuş çırpınıyor yüzünde
Ellerin, başının altında kavuşmuş
Kirpiğinin ucunda titriyor sevda düşleri
Saçların yastığına dağılmış;
Koca bir gonca gül demeti
Bu kadar mı güzel uyunur sevgili
Güz oluyorum sana baktıkça
Kuru yaprak gibi dökülüyorum,
Ayrılığın dinmek bilmez yangınına...

Hırsız gibi süzülüverdim demincek yanına,
Seyirliğinden çalmaya geldim az biraz
Bir sigara içimi mola verdim sensizliğe...
Gidiyorum az sonra
Sen benim en son ev ödevim,
İnadına açmayan sarısabır çiçeğim...
İyi bakasın eskitemediğimiz hayallerimize,
Gökyüzüne kurduğumuz salıncağa
Sevgimizden arda kalan;
hiç söylenmemiş,
ama hep bildiğin sözcüklere...
İyi bakasın ve saklayasın onları,
Anıların kilit tutmaz sandığında.

Buraya kadarmış sevgili.
Gereği düşünülmüş meğerse,
Verinceye dek şair son nefesini,
Sürgündür bu aşka artık
Bu aşk ki;
Ömrünce kanatacak yüreğini.