Omuz Boþluðuma Yaslanmýþtýn…

—asýk suratlý bir sonbahardý! Geriye güllerin dikeni kalmýþtý… Ellerim yokluðundaydý! Yüreðimden kan damlýyordu.

Soðuktu… Çok soðuk,
Týpký! Aþký yürekten yaþamayanlar gibi…

Tek kiþilik þemsiyenin altýnda ýslanmak ne kadar da aðlamaktý! Anlýyorsun deðil mi? Mutluluðuma dargýndým… Mutsuzdum.

“ Sensiz hangi an beni mutlu edebilirdi ki…”

Omuz boþluðuma yaslanmýþtýn, nasýl da masumdun. Yaðmur taneleri avuçlarýmda dans ederken ve ben seni her þeyinle yüreðime sunmuþken; nasýl sensiz yaþadýðýmý düþünebilir(d)im. Bu yaþanmýþ aþklara saygýsýzlýk olmaz mýydý?

( Biliyor musun? Ýçimdeki her yer seni seveceðimi biliyormuþ… Ne tuhaf deðil mi? Aslýnda anlamalýydým; bunca yýl kimseye söylemediðim “seviyorum” kelimesini, sana yürekten söylerken…)

—yitip giden onca yaþam serüvenlerinde seni aramak; üstelikte aþk sanýp her defasýnda yanýlmak! Ama o içten içe büyüyen sevgine de hayýr diyememek varya, iþte adýn bu senin… Tarifin yüreðim de, yüreðim de ellerinde; sakýn ellerini kimselere verme, olur mu?

“ Bil ki yýllarýn vermiþ olduðu bir aþk bu! Ýnan senden baþkasýna seni seviyorum hiç denilmedi… Çünkü hiç kimse yürekten böylesine sevilmedi! ”

Omuz boþluðuma yaslanmýþtýn, nasýl da teninde aþký bulmuþtum. Bin ömre bedeldi! Yoksa deðil miydi? Ne fark ederdi ki daha kaç ömür böylesine bir sevdanýn mutluluðuyla yýkanmayý bekleyecekti…

Bilirdim! Aþk, yüreðin doðumuydu; yürekse, sadece aþkla hayata meydan okurdu. Haksýz mýyým? Saçlarýný bile rüzgârdan kýskanýrdým. Omzuna tel-tel döküldüðünde, savrulmasýna nasýl izin verirdim. Söylesene ben sende aykýrý duygu olmuþken, yüreðimde hangi avuntuyu saklayabilirdim… Sevgilim! Seni kendimden bile sakýnýrken, nasýl yabancý bakýþlara boyun eðerdim. Sevmek! Sevdiðine saygý duyulmasýný beklemek deðil miydi? Uðruna hangi ölümün korkusu olmazdým… Biliyorsun; sadece seni sevdim çünkü yüreðimdeydin! Yüreðimdin.

Omuz boþluðuma yaslanmýþtýn, nasýl da güzeldin. Aþký yüreðime býrakmýþtýn… Yoksa bu kadar yaþar mýydým?




( yürek burkulmalarýnda ki tozlu yazýlar–8 )

Emre onbey