Ömer AKŞAHAN

Her sorumlu ve yaşadığı ortamla sorunlu insan gibi ben de son dönemde yaşadığımız gizli ve açık oynanan oyunları anlamaya, yorumlamaya gayret ediyorum. Yaşananların ne kadarını anladığım ise meçhul. Yaşadığımız yeni bir çağ ki, adı da bilgi çağı. Kimileri bunu iletişim olarak nitelendirmekte. Her iki sözcük de yaşadığımız bilgi bombardımanının çok açık bir göstergesi.

Ülkemiz kendi kabuğunu kırmada ne yazık ki, Doğu Avrupa ülkeleri kadar başarılı olamadı. Sürekli devekuşu gibi kafamızı kuma sokup, “EN BÜYÜK TÜRKİYE!” sloganlarıyla yıllarca kendimizi avuttuk durduk. Dışarda ne olup bittiğini, hakkımızda ne tür planlar kotarıldığını, bunlara karşı ne tür önlemler alınması gerektiğini bir türlü göremedik ya da bilinçli olarak gösterilmedi! Ne zaman ki, bilgisayar ve internet yaygınlaştı, bu savsözlerin koca bir yalan olduğu anlaşıldı.

Ülke kaynaklarını ve o kaynakların bence en değerlisi olan insanımız nasıl hor kullandığımız, yapılan askeri darbeler sonrası üniversitelerdeki akademik kıyımların ardından başlayan beyin göçüyle ortaya çıktı.

Düne gelinceye kadar Köy Enstitülerinin kapatılma gerekçesi olarak söylenegelen bir yalanı da eski Van Milletvekili Kinyas Kartal (Kinyas Ağa) yaptığı bir itirafla yok ediyor ve diyor ki: “Köy Enstitüleri gomonistlikten değil, biz ağalar istediği için kapatıldı.” Bu itiraf karşısında insanın kanı nasıl da donup kalıyor.

Günümüzde demokratlıktan dem vuran parti liderlerinin aday olabilmek için koydukları % 20 baraj uygulamasıyla kendilerine inanan insanları nasıl saf yerine koyduklarını söyleyenler kötü, lidere itaat edenler baş tacı mı olacak? Bu gerçeği her fırsatta dile getirerek o partilerin tekerine ya da liderlerinin ikbaline çomak mı sokmuş sayılacağız?

İnternet bugün her türlü baskıcı ve totaliter rejimin düşmanı haline gelmiştir. Nedeni gayet açıktır. Halkın nefes almasını dahi yasaklayarak iktidarlarını sürdürmek isteyen dikta rejimlerine karşı çaresizlik içinde kıvranan insanlar bugün bilgisayar ve internet yoluyla seslerini dünyaya duyurabilmektedir.

Bu kadar açık bir dünyada inatla, ‘adım hödük, çaldığım düdük’ dercesine liderlik koltuğunu terke yanaşmayanların ne kendilerine ne de temsil ettikleri topluluğa bir yararı vardır. Buna karşılık, açık toplum, şeffaf yönetim anlayışını benimseyen her yeni oluşum kısa vadede olmasa da mutlaka daha ileriki süreçte başarıyı yakalaması kaçınılmazdır.

Yeni bir genç kuşak geliyor. Bizim kuşak onları ne kadar tanıyabiliyor hiç düşündünüz mü? Bilgisayar
ve internet kullanan ve bunu yaşamının vazgeçilmezi gören bu gençlerin gelecek kaygılarının neler olduğunu, ebeveynlerden ne beklediklerini kendilerine hiç sorduk mu? Soruları çoğaltabiliriz. Ancak önemli olan sorular kadar bunlara verilecek yanıtlardır.

Bir sivil toplum hareketi olan Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneğini birçoğumuz Cumhuriyet mitingleriyle tanıdık. Başkanlığını yıllardır Prof. Dr. Türkan Saylan yürütüyor. Bu yorulmak nedir bilmeyen, alçakgönüllü, cumhuriyet değerlerine sıkı sıkıya bağlı, Atatürk sevgisiyle büyümüş insan, ağır hastalıklar geçirmesine karşın ülkenin eğitimden hak ettiği payı alamamış birçok yöresine kurduğu eğitim ocaklarıyla gençlerin önünün açılmasına kendisine omuz veren arkadaşlarıyla önderlik ediyor.

İnandığım ve hep savunageldiğim bir görüşü burada dile getireceğim: Türkiye, artık Ankara’dan yönetilemeyecek kadar büyümüştür. Ne anlamda, elbette toprak büyüklüğü değil, insanların bilgiye erişimi açısından ulaşılan bir büyüklükten söz ediyorum. Eskiden bayrağın dalgalandığı her yer vatan toprağı kabul edilirdi. Bunu şimdi internetin eriştiği her yer demek pek de yanlış sayılmayacak!

Ülkeyi yönetmeye talip olanların bunu kabul etmeyip, çığ gibi büyüyen işsizliğe çözüm olarak devlette memur kadrosu açmakta buluyorlarsa, artık bu siyaset anlayışı ancak kendi siyasal çıkarlarına rant amacıyla yapıldığını sokaktaki çocuk da biliyor.

Ülke kalkınması, üreten ve ürettiğini dünyaya pazarlamaktan geçer. Yoksa gün gelir, -bazılarına göre müstemleke devlet durumuna çoktan düşürüldük- kendi kendine yetemeyen, dışa bağımlı, dış yardımsız sokağa adımını atamayacak insan topluluğu oluruz ki, bunu düşünmek dahi istemem.

Hangi nedenden kaynaklanır bilmem, ancak kolaycı bir toplum olduğumuz kesin. Her olumsuzluğun nedenini karşımızda arama huyu, beraberinde olumsuzluğu da tetikliyor. Bu ister ikili ilişkilerde ister siyasal ilişkilerde olsun geçerli bir kural oldu sanki. Her Salı akşam haberlerini izleyenler bilir, TBMM’de grubu bulunan siyasi parti lideri kolunun altında bir dosya, karşısında her dediğini alkışlamaya hazır bir milletvekili ve partizan topluluğu, bol keseden tirübün şovu yapıyor. Tanrı aşkına, bu siyasi salvoları yıllardır dinleyen biri olarak, sen ne öğrendin hocam, diye sorsanız, yanıtım: Koca bir hiç!!!

Son yapılan anketlerde gençlerin örnek aldığı kişiler sorulduğunda en alt sıraları bu parti liderlerinin aldığı ortaya çıktı. Ama onlara sorarsanız, size verecekleri mantıklı bir yanıt daima ceplerinde hazırdır, tutar onu söylerler. Onların bu hazırcevaplılığı böyle sürerse, yakın gelecekte başımıza daha ne sorunlar açılır bilinmez.

Çağdaş Yaşamlı gençler, İzmir’de yaptıkları toplantıda yeni bir parti programı yazdıklarını dile getirmişler. Çok coşkulu geçen bu toplantıdan izlenimler ve sonuç bildirisi basında ne kadar yer buldu bilinmez. Ancak o toplantıda gençlerle güncel sorunları konuşan emekli Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sabih Kanadoğlu’nun bir tespitini önemli bulduğum için paylaşmak istiyorum.

"Şiddet iki türlü olur: Maddi cebir, manevi cebir. Manevi cebir deyince ilk akla halefim, Sayın Başsavcı Yalçınkaya'ya yapılanlar gelebilir." diyen Kanadoğlu, 'Öyle bir karar olmalı ki, istikrar bozulmasın, herkes oh desin.' sözlerini söyleyen Anayasa Mahkemesi'nin değerli Başkanı'nın yaptığı manevi cebrin de ötesindedir. … Sayın Başkan, bari kararı yazıp üyelere verseydin." deyince gençlerden şiddetli alkış aldı ve şöyle devam etti: ‘Yargıç tarafsız olmalı' sözünü Sn. Kılıç söylüyor. Bu söz kendi kastetmediği anlamda doğrudur. Evet, bir yargıç özel yaşantısıyla şüphe yaratmamalıdır. Bir yargıç iktidar partisi milletvekilleriyle kebapçı, tavacı açılışlarına katılmamalıdır, aynı masalarda gazetecilere poz vermemelidir, doğrudur ancak, asıl kendi kastettiği anlamda bir tarafsızlık söz konusu olamaz. Devletin bölünmez bütünlüğüne ve gerici tarikatçı girişimlere, yargı darbelerine karşı yargıç tarafsız olamaz. Ulusun yargıcı olmayı başarmış bir yargıç, her zaman demokratik ve laik çağdaş hukuk devletinden yana taraf olmak durumundadır."

Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim Kılıç'ın dünyada hukukçu olmayan tek Anayasa Mahkemesi Başkanı olduğunu ve kendi seçim yöntemi kendi mahkemesi tarafından iptal edildiği halde, görevinden istifa etmemesinin ibretlik bir tablo yarattığını da belirten Emekli Başsavcı, halefi Abdurrahman Yalçınkaya'nın şimdiye kadar görülmüş en alçakça baskılara ve saldırılara, hem Hükümet, hem yazılı ve görsel basın, hem de yurtdışından AB komiserleri, Avrupa Parlamentosu Başkanı gibi kişilerce maruz bırakıldığını söyledi. Barosso, Lajendik gibi adları ve onların yerli işbirlikçilerini şiddetli bir şekilde kınadı.”

Sayın Kanadoğlu’nun görüşlerine ister katılırsınız, ister katılmazsınız, ama şurası bir gerçek ki, onun değindiği noktalar, demokratik, laik, sosyal hukuk devletinin temel niteliklerinin törpülenmeye çalışıldığı bir dönemde herkes için uyarıcı bir anlam taşıyor.

Evet, Türkiye, yeni oluşumlara, hem toplumsal dinamikler açısından hem siyasal örgütlenmeler açısından yeni oluşumlara gebe! Zaman amip gibi bölünme değil, derlenip toparlanma zamanıdır. Ha, bu toparlanmayı kim yapar derseniz, onu da bu ülkeyi seven insanlar yani hepimiz karar verip, başaracağız.