Yaz... Festivaller festivali bir mevsim. Şu son yıllarda bir festivaller zinciri var ki ülkemde, biri bitmeden diğeri başlayan... Hem öyle ki Haziran, Temmuz, Ağustos ayları neredeyse kapış kapış. Hemen hemen her il, her ilçe hatta her köy bir festival düzenliyor kendi adına. Belki biraz abartacağım bu konuda ama hani neredeyse yaz eğlencelerinin ya da başka bir deyişle halk eğlencelerinin yeni adı, "festival" .

Festivaller; adına düzenlendiği ile, ilçeye, köye, ürüne... ne getirir, ne götürür ? bu biraz karmaşık bir konu. Konuyu karmaşıklaştıran en büyük etkense "festival" kelimesinin geniş anlamının daraltılması. Festivali düzenleyenler kadar, festival izleyicileride önemli bir rol oynuyor bu anlamın daraltılmasında.

Bir kaç gün sonra düzenlenecek olan bir festivale ilişkin bir broşür var elimde. Broşürde yer alan fotoğraflar, festival programı, anlatım... o kadar albenili ki hani, "zaman geçse de, festival bir başlasa" diyesi geliyor insanın. Ne yok ki festival programında ? Kültürel etkinlikler, sanatsal etkinlikler, spor etkinlikleri, ekonomik etkinlikler... art arda sıralanmışlar göz kamaştırırcasına. Broşür göz kamaştırıyor kamaştırmasına da ya festival ? Festival de göz kamaştıracak kadar parlak geçecek mi ? bunu kestiremiyorum işte.

Kestiremiyorum çünkü bütün bu göz kamaştırıcılık, festival öncesi hazırlanan şu usta işi broşürlerde kalıyor bazen. O broşürlerde yer alan ekonomik, kültürel, sanatsal... etkinlikler gerçek anlamlarından çok uzaklaştırılarak bir gövde gösterisine dönüştürülüyor çoğu zaman. Bir şenlik havasında başlayan festivaller; milliyetçi söylevlerin havada uçuştuğu, kendini övme ve yüceltmelerin tavan yaptığı bir gövde gösterisine dönüşüyor.

Oysa festival ile amaçlanan; her ne kadar ürün ya da yörenin tanıtımı ön planda olsada, bu tanıtımın birlik ve beraberlik çizgisinde bir şenlik havası içinde yapılmasıdır. Hazırlanan programda, yöreye özgü kültürel ve sanatsal etkinlikler elbette öne çıkacak ama bu öne çıkış diğerlerini küçümseme ve alay etme hakkını vermez kimseye. Hele hele müzik konusunda ki... "Müzik evrenseldir" misali, etkinliklerin en can alıcı noktası müziğin gölgesinde; bütün yürekler birleşmeli... Müziğin o, geniş yelpazesinde esen rüzgar; bir taraftan ayrımcılıkları, anlaşmazlıkları, kavgaları çıkarırken yüreklerden, diğer taraftan da yaz akşamlarından çaldığı sıcaklarla o yürekleri birbirlerine ısındırmalı. Hem öyle ki; en az o broşürler kadar, o bütünleşen yürekler de göz kamaştırmalı.

Sonra... Sonra başladığı gibi, yine bir şenlik havasında sona ermeli halk eğlenceleri. Işıl ışıl yürekler; festival bittiğinde de bir şenlik havasında karşılamalı yeni günü. Tıpkı o yürekler gibi, ışıl ışıl sokaklar ve caddeler de kalmalı yaz eğlencelerinden geriye. Ses ve görüntü kirliliğinden arınmış o, ışıl ışıl sokaklar da; bir şenlik havasında "merhaba" demeli yeni güne.