Yolları seviyorum diyorum
Ne mutlu,
Sevilmediğim onca zamana inat
Hala sevebildiğimi hissetmek güzel…

Bir erkek çocuk dönüyor bazen aklıma
Gittiği yollar hiç görmediğim,
Hiçbir kıvrımında sendelemediğim,
Bilinmezlerden dönüyor bana,
Onun ellerini seviyorum,
Beyaz,
Yolun hiçbir şehre denk düşmeyen kısımlarında ki
Temiz havaya benziyor.

Hep gidenleri düşünüyorum ben,
Bir sokak öte de olsa gidebilenleri,
Kaç kilometre gitmek gerekir
Bir ülke olabilmek için…
Gidenleri düşünüyorum hep,
Küçümsüyorum sonra onları,
Ben gidersem,
Ülke ülke gideceğim diyorum…

Bir ülkeye ne kadar yol düşer
Kaç adımda şehir olunur,
Sonra o erkek çocuk geliyor aklıma
İnce beyaz ellerinden anlıyorum güzelliğini,
Canım yol çekiyor,
Kaç şehir, kaç ülke bilmiyorum,
Ama gidersem
Onun ellerini de götüreceğim…