-O çirkin adamý ne kadar da güzel çizmiþ ressam!
- Doðada tiksinerek baktýðýmýz þeyler,bir sanat eseri haline gelince,onlara hoþlanarak bakarýz.

X X X

-Doðrularý söylemiþ olmama raðmen kimseyi inandýramadým.
- Doðruyu söylemek deðil, anlatmak güçtür.

X X X

-Onun öleceðine hiç inanmamýþtým.
- Dünya, büyük bir tiyatro sahnesi gibidir. Herkes bu sahnede rolünü oynar, rolü bitince de bu sahneyi terk eder.
X X X


-Bir toplumdaki felaketlerde az çok herkesin bir kusuru olabilir,ama herkes suçu bir baþkasýnýn üzerine atmaya çalýþýr:Evlat babaya,iktidar muhalefete,fakir zengine,öðretmen öðrenciye…
- Düsen bir çýðda hiçbir kar tanesi kendisini olup bitenden sorumlu tutmaz.

X X X

-Anladým ki kendime en baþta zarar veren benim.
- Düþmanla karþýlaþtýk ve o biziz…

X X X

-Daha önceki hatalarýna raðmen ona güvendim,ama o bir kere daha beni yanýlttý.
- Eðri cetvelden doðru çizgi çýkmaz.

X X X

-Kötüden kaçtýkça kötülük buldum.
- En kötü sonucu kabullenen, en iyi sonucu elde edecektir. Çünkü sorunla en yýkýlmaz cesaretle boðuþtuðunuz an, en kötü sonucu göze aldýðýnýz andýr. Hiç bir asker ölmekten korkmayan asker kadar korkutucu olamaz.

X X X


-Ýyi zannettiklerimin “iyi” olmadýðýný anladým.
- En üstün iyi,erdemdir,fazilettir.Bilim,þan,þeref,servet hor görülmesi gereken uydurma iyilerdir.