Yaþamýn tanýmý yoktur. -Halikarnas Balýkçýsý
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Bugün bir ömür adadýðým çeyrek yaþýný dolduran sevgimin doðum günü… Bugün beni benden alan kendine saklayan bu yetmezmiþ gibi kendini de saklayan kuzumun doðum günü… Bugün üþümelerime sebep yârimin doðum günü… Bugün tek gerçeðim, sevdalýmýn doðum günü… Bugün gecemi hüzne boðan gündüzümü aydýnlatan sevdamýn doðum günü… Bugün papatyalarý bile kýskandýran aþk kokulumun doðum günü… Bugün, aþkýn doðum günü… Ýsterdim ki yazmaya baþladýðým þu an bütün kalemler kýrýlsýn, bütün parmaklar klavyede gezinirken tutulsun, isterdim ki aþk ile çarpan bütün gönüller dursun konuþan bütün diller sussun… Ýsterdim ki þu an o meþhur þair Nazým Hikmet’in bile yazamadýðý en güzel yazýyý hemen bir çýrpýda yazýp bitirebileyim… Ýsterdim ki þu an her þeyi , sana dair her þeyi iki satýra sýðdýrabileyim… Ýsterdim ki hiç kimsenin alamayacaðý, ömrün boyunca hiç kimsenin sana veremeyeceði en güzel hediyeyi ben sana verebileyim... Hiç olmasa isterdim ki, bir an vereyim sana o da ömrüme bedel olsun... Aslýnda þu an isterdim ki içimde bir türlü bitmek bilmeyen cümleleri bir çýrpýda yazýp bitirebileyim… Ve yine isterdim ki adýný hala koyamadýðým ve adýnýn hala ne olduðunu bilemediðim bu duyguyu sana tam manasý ile anlatabileyim… Anlatabileyim ki, Sonbahar mevsimini yaþadýðým þu ömrümde içim rahat günleri tüketebileyim… Anlatabileyim ki bu vesile ile belki bir adý olur, sana dair adýný koyamadýðým ne kadar þey varsa… Bizarým yârim! Bunca yýl iki kelimeyi bir araya getirip de içimdeki seni sana bir türlü anlatamadým. Anlatamadým sana dair senli cümleler kurmayý… Sana duyduðum bu susuzluðu bu açlýðý bu yokluðu … Ve bir o kadar da bu varlýðý… Bu fakirliði bu acizliði ve yine bir o kadar zenginliði… Anlatamadým, hem siyahým hem beyazým, hem yazým hem kýþým, hem hazaným hem baharým, hem, hem, hem… Bizarým, biçareyim, çünkü anlatamadým… Keþke kalbimin bir dili olsaydý da benim anlatmak istediklerimi o anlatsaydý. Dilime, yüreðime o tercüman olsaydý. O anlatsaydý sende olan beni, benim halimi, ve ahvalimi… Mecnun’un aþkýný beðenmeyen Fuzuli gibi diyesim var. “ Aþýk-ý sadýk menem Mecnun'un ancak adý var.” Mecnun’u, Kerem’i susturasým var, Ferhat’ý sindiresim…”Sendeki de aþk mý?” diyesim var. “Sizdeki aþk ise bendeki ne?” diye sorasým var… Baðýrasým var avaz avaz, haykýrasým, diyesim var, çaresizliðimi ekleyesim var sonra, ve yine tek çare olarak aðlayasým var usul usul … Mevlana’nýn sohbetini dinledikten sonra : “Bu kadar uzun uzun anlatmaya ne gerek var, ‘ete kemiðe büründüm Yunus diye göründüm’ demen yeterliydi, diyen Yunus keþke beni görebilseydi de bana da iki satýrlýk bir tavsiyede bulunsaydý… Bulunsaydý da sözüde bitirseydi kelamý da… Yüreðimde yer açýp oturttuðum yar! Önce þekillendirdiðim sonra þekline cevap veren yar! Ruhumun ikizi, gönlümün eþi yar! Yar derken yüreðimi yaran, dudaðýmý çatlatan, kemiðimi sýzlatan yar! Saçlarýmý karlar yaðdýran yar! Biliyorum ki ne kadar yazarsam yazayým anlatamayacaðým içimde olup biteni. Biliyorum ki elim ulaþmaz, gücüm yetmez. Biliyorum ki bunun için ne söz yetecek ne saz… Biliyorum bir çeyrek ömür daha olsa bitmeyecek seni eklediðim sensiz cümleler… Mazim ve istikbalim olan ama istikbalime ortak olmayan yar, bir nihayeti yok bu aþkýn bilirim... Bilirim bütün türküleri dinleyeceðim sensiz, bilirim yine sensiz sabahlara uyanacaðým. Senle açýlan bu gözler yine sen diye kapanacak bunu da bilirim… Bilirim artýk neyse o… Bilirim makus talihim asla deðiþmeyecek… Bilirim lakin dilimin söylediðine gönlüm eþlik etmez onu da bilirim. Bilirim de ondan susarým… Olsun… Katlanýrým… Sevgiliden gelen lütuf da hoþ kahýr da… Gökten yaðýp da yerin kabul etmediði ne var? Yeter ki sevgilinin çehresine yýldýzlar göz kýrpsýn. Yeter ki kuþ cývýltýlarýna karýþsýn yârin gülüþleri… Yeter ki yârim iyi olsun, hoþ olsun, güzel, saðlýklý olsun… Yeter ki yar, dost meclislerinde aranan isim olsun, yeter ki yârin olduðu yerler gülistan olsun. Yeter ki yar uzun seneler hep mutlu olsun. Çok ama çok mutlu olsun… Bugün de hiçbir þey deðiþmedi yârim, Bugün de seni çok seviyorum kuzum.. Doðum günün kutlu olsun Leyla’m… Sen hep Allah a emanet ol. Adsýz
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Adsýz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |