Aşk ile Dost,

Âşık Veysel’in, Nazım Hikmet’in, Asım Bezirci’nin sadık dostu, aşk ile…

Anadolu’nun kara toprağından fışkıran kaynaklardan içtin sen bu aşkı bilirim…

Bu aşk’tır sana ilham veren.

Ulu ozanların çırağı, gençliğin usta kuşağı, yarınların büyük mirası...

Kara toprağın içli sesi Âşık Veysel’imizi, Mozart, Bethoven, Bach… İle aynı notalarda buluşturan,
tanıştıran ve müsahip kılan, muhabbetlerini tüm dünya insanlığının huzuruna çıkaran çağdaş sanatçı…

Matematiği, fiziği, edebiyatı, tarihi ve bilimi sanata katık edip, ince süzgeçten geçiren, parmaklarının ucundan bir şelale gibi piyanosuna akıtan sihirli insan...

Emeğiyle kazandığı şöhreti, serveti, bilgiyi ve sevgiyi layıkıyla taşıyabilen aydın, yürekli, yiğit adam…

Dikkatini dağıtmak istiyorlar, sen işine bak…

Yerel parçadaki damla, evrensel bütündeki derya arasında köprüleşen deha…

Dünya insanının belleklerine kazınmış yersiz önyargıları yenmeyi başarmış onurlu elçi…

Kıtalar arasında mekik dokuyup, tanımadığı ülke Cumhurbaşkanlarının davetlerini onurlandıran harika çocuk…

Üzülme; Çankaya resepsiyonuna davet edilmedin diye.

Ahmet Say çınarının yeşil fidanı,

Cumhuriyetin çocuğusun sen.

Kendi onurlu duruşunun bir mükâfatıdır bu unutuluş.

Mum dibine ışık vermez bilirsin.

Işığı alnında ilk hissedenlerin safındasın ya sen, ona bak.

Karanlıklardan böyle geçer insanlık bilirsin.

Pes-etmezsin sen,

Bilirim,

Yitirmezsin hemen umudunu bülbüller sustu, kargalar öttü diye.

Küsmezsin sen dağa taşa, bağa bahçeye, börtü böceğe, güle çiçeğe, kış geldi diye.

Kovulan tüm güzellikler sanatçının derinliklerine sığınırlar bilirim.

Söküp çıkaramazsın köklerinden kendini.

Her koşulda özgür ve dünyalısın sen.

Sen bilirsin yükselen her dalganın derinden gelecek olanın altında kalacağını.

Bırakmazsın karanlıklarda, ışığı deniz feneri olan, yolunu bulan denizcileri bilirim.

Haramiler kesti yolumuzu diye,

Tüketme nefesini dipsiz kuyulara seslenerek,

Sen, işine bak dostum!

Sanat şemsiyeni açık tutmaya devam et dünya ölçeğinde… İnsanlık için.

Notalar âleminin üstünde uçmaya devam et…

Devam sınırlar ötesinde özgürce akmaya…

Tacirlerle, ruh tüccarlarıyla, hilebazlar, yobazlarla başa çıkmak için, kendi yerinde kalmaya,
bulunduğun yükseklikten ışığını saçmaya devam...

Aydınlıktır onların büyük düşmanı.

Bırak onlara para babalarını…

Dost dost diyen Veysel Baba’ya kulak ver yeniden,

Kulak ver derinden gelen o sese…

O sesi bize sen anlat ‘Sihirli Piyano’nla.

Anlayan anlar,

Fazıl dost.



Strasbourg, 03 Ekim 2010