Hava ve toprak,
Ve su ve ateş.
Aşk ve hayat.
İşte bunlardır evrenin yapı taşları.
Bunlardır her şeyi yaratan.
Her şeyin yapı taşı bunlar...

Hava mesela...
Tenimi serinleten rüzgarın evi,
Ve karıştırıcısı denizin.
Dalgaların tanrısı yani.
Ciğerlerime hayatı üfleyen o!
Ve o, yaprak seslerini kulağıma taşıyan.
Hadi kaldır havayı gücün varsa ey insan,
Ve gör bak ne oluyor.
Bir anda durur hayat.
Birer birer düşer yaşayanlar toprağa.
O tatlı rüzgarlar serinletmez yeryüzünü,
Susar ve ölür yapraklar.
Ve susar dalgaları denizin.

Toprak örneğin!
Anası çiçeklerin ve meyvelerin.
Evimi tutan şey o.
İlk adımlarımı üzerinde attım.
Hani o ilk sevimli bebek adımlarım...
Toprak!
Yaşamın ve ölümün gerçek kucağı.
Hadi kaldır toprağı ve gör ne olacak!
Solar çiçeklerin tümü birden.
Ve sımsıkı sarılacak bir şey bulamaz hava.
Terkedip gider ciğerlerini canlıların.
Olmayınca toprak,
Yeryüzü bile olmaz.
Ve tutunacak bir yer bulamaz deniz.

Su ve ateş!
Yakan ve söndüren,
Serinleten ve ısıtan...
Hayatın dörtte üçü yani.
Ateş,
Bir birine kenetler parçalarını toprağın.
Ve sıcak tutar hayatların tümünü.
Aşımı pişiren odur,
Ve odur en büyük yok edicisi hayatın.
Hadi kaldır ateşi gör bak ne olacak!
Yokluğu soğuk demektir.!
Ve büsbütün sönmesidir güneşin.
Ciğerlerindeki havaya kadar donar tümü canlıların.
Ve kas katı kesilir toprak.
Deniz büsbütün buza keser.
Ve su!
En vaz geçilmez tadı hayatın.
Ve taşıyıcısı damalarındaki kanın tüm canlıların.
Başlangıcı hayatın,
Ve tek sahibi denizin.
Hadi kaldır suyu ve gör bak ne olacak!
Damarlarına kadar kurur tümü canlıların.
Rüzgarın tadı kaçar,
Kurur toprak,
Hava kurur.
Ve yakacak bir şey bulamaz ateş kurumuş toprakta.
Ve deniz olmaz.

Ve aşk!
En görünmezi elementlerin.
Ve elementlerin tümü üzerine tek emri tanrıların.
Hayatın yapıcısı,
Havaya esmeyi öğreten,
Toprağa büyütmeyi...
Su aşk için serinletir dünyayı,
Ve ateş aşk için yakar.
Ve tüm canlılar aşkla bağlıdırlar hayata.
Hulasa, aşk hayattır.
Peki kaldır ve gör aşkı hayatından ve gör ne olacak!
Unutur esmeyi rüzgar.
Toprak tutunamaz toprağa.
Ve tadı bozulur suların tümünün.
Ateş kurutur kendini.
Amacı elinden alınır canlıların.
Amansız bir kaygı sarar koca dünyayı.
Amansız bir kaygı ve amansız bir boşluk.
Ve susar deniz.

Ve merkezindeyim aşkın,
Hasretinde değil.
Ciğerlerimdeki hava daha bir anlamlı,
Daha sağlam basıyor toprağa toprak yanı bedenimin.
Damarlarımda akan kızıl su,
Düşlerin en kızılına taşıyor aklımı.
Ve kalbim,
Çepeçevre kuşatılmış aşkk ateşiyle.
Çözüldü aklımdaki denklemi elementlerin.
Her şey yerli yerinde.
Ve bana söyleyecek tek bir şey kalıyor sevgilim;
Bütün bunlar senin sayende.