Sünnet düðünleri bir baþka önem taþýr Türkiye’de. Diðer Ýslam ülkelerinde nasýl yapýlýr bu düðün bilemem.Ama, benim ülkemin sünnet düðünlerine diyecek yoktur doðrusu!..Aylar önceden baþlar hazýrlýklar. Pencereler, kapýlar boyanýr, duvarlar badanalanýr, halýlar perdeler yenilenir; yatak, yorgan, yastýklar elden geçirilir. Kabartýlacaklar kabartýlýr, havalandýrýlacaklar havalandýrýlýr. Yatak örtüsü, pike takýmý alýnýr. Ýþlemeli, dantelli çarþaflar hazýrlanýr birkaç tane. Pirinç alýnýp, ayýklanýr; tereyaðlarý doldurulur buz dolaplarýna...Et alýnacak kasap bile ayarlanýr daha o zamandan. Sünnet olacak çocuðun giyeceði pelerini, üzerinde ‘maþallah’ yazan silindir takkesi, ucu püsküllü asasý, sünnet gömleði, ayakkabýsý, terliði, iç çamaþýrlarý ,çorabý alýnýp asýlýr herkesin görebileceði bir yere. Bütün bu hazýrlýklarý izleyen çocuk korkmaya baþlar; neredeyse vazgeçecek!..Haksýz da sayýlmaz hani!

Neyse!
Gün gelip karar verilir sünnet tarihine.Davetiyeler bastýrýlýp daðýtýlýr. Sünnetçiden randevu alýnýr. Çocukta bir korku ki, sorma gitsin!..”ANNE!...” diye mýrýldanýr aklýna kesilme korkusu düþtükçe..Oysa “BABA” olmasý için küçük bir operasyon geçirecektir sadece. Ýnsanlarýn neden bu olaya bu kadar önem verdiklerine, telaþa kapýldýklarýna akýl erdiremez bir türlü..Aklý çekeceði acýda, yatacaðý süslü yataktadýr. Çocuk böyle düþüne dursun; pelerinini giymiþ, üzerinde ‘maþallah’ yazan silindir takkesini baþýna takmýþ, asasý eline verilmiþ halde bulur kendini, bir atýn üzerinde. Gün gelmiþtir; kaç gün önceden süslenen balonlu, fýrýldaklý, kordelalý, kaðýt fenerli, cibinlikli yatakta yatacaktýr nihayet. Acýsý her gün biraz daha dinerek, yarasý biraz daha iyileþerek...Ve ‘BABA’ olmanýn hayaline dalarak...BABA olur mu, olmaz mý bunu zaman gösterecektir artýk (!)

Hepimizin bildiði bu olayý yazmak da nerden geldi aklýma dersiniz: Anlatayým!..

Ekim ayýnýn on dokuzu, yýl 2002. Günlerden cumartesi;Ýstanbul’un Þirinevler semtinden kalkan Mahmut Bey minibüsüne bindim; yol alýyorum. Ama ne yol ya!..Sünnet odasý mübarekJRenk renk parti bayraklarý, amblemler, parti baþkan ve milletvekili adayý fotoðraflarý, dangýr dangýr çalýnan tanýtým müzikleri vs...Caným sýkýlýyor birden.’Bunlara gerek var mýydý’ diyorum içimden. Aslýnda içimden söylediðimi sanýyorum. Çünkü sesli konuþmuþum ki; yanýmda oturan bir bey “Ne diyorsunuz hanýmefendi?” diye soru yöneltince anlýyorum bunu. Çaða ayak uyduramayan bir toplum olduðumuzu, propagandanýn iletiþim aracý olan televizyonlardan yapýlmasý gerektiðini, bu tür seçim kampanyalarýnýn ekonomiyi baltaladýðýný söylüyorum O’ na. Haksýz mýyým yani?Bana destek veriyor, hiç tanýmadýðým o aydýn kiþi; teþekkür edip iniyorum duraðýmda.

Kardeþimin evine doðru yürürken sünnet olacaklarý geçiriyorum aklýmdan. Bülent Ecevit, Ýsmail Cem, Tayyip Erdoðan, Sadettin Tantan, Devlet Bahçeli, Doðu Perinçek, Deniz Baykal, Recai Kutan ilk aklýma gelenler...Ya da isimlerini hiç unutmadýklarým, kimbilir! Ama Tansu Çiller'i hatýrlayýnca; gülüyorum:))Onun da saçlarýný keserler deyip teselli buluyorum kendime ve seviniyorum parti baþkaný falan olmadýðým için...Ne olurdu halim! Kel kalýrdým, kell!..

Þimdi anladýnýz sanýrým neden herkesin bildiði sünnet olayýný yazmaya çalýþtýðýmý. Öyle ise buyurun dostlar 3 Kasým'da yapýlacak Sünnet düðünümüze!..Kimler daha çok aðlayacak bakalým, görelim...Size etli plav da ikram edeceðim, söz! Ýçinde karabiber de olacak kesilmiþ saçlardan yapýlan. Nasýl þeyse!Hediye falan istemem!..Ýyi düþünülerek verilmiþ bir oyunuz olsun yeter.Atatürk Türkiye'sine yaraþýr þekilde, Atatürk Türkiye'si vatandaþý olarak!..Yoksa acýlarým dinmez, yaralarým iyileþmez hiç bir zaman...

Kolaylý gelsin ve hayýrlý olsun!...