Şubat 2007’de ‘‘Roma‘nın sonu ve Amerika‘nın akibeti‘‘ başlıklı makalemizde dönemin Büyük Roma imparatorluğu‘nu hangi etkenler yıkmıştı konusunda yoğunlaşmıştık. Aradan geçen zaman, benzer bir yazı yazmamızı istediyse de biz burada tarihin yasalarına değinmeden, yasaların yansımasından doğan köleliği değerlendirelim.

Büyük devletler(imparatorluklar)‘in kendilerini en güçlü kabul ettikleri dönemde, en fazla düşmanlarının olduğu dönemlerdir. Eşitlik ve adaletten uzaklaştıklarının zirvesidir bir anlamda. Böyle olmakla birlikte, nedeni çoğu zaman gerektiği gibi doğru bir şekilde açıklanmaz! Ne yazık ki, miad‘ını doldurup tarih sayfalarında yerini aldıktan sonra tarihciler tarafından mercek altına tutulur, genellikle sonuç olarak sudan gerkçeler bulunur. Belki de politik sebeplerden dolayı yeterli açıklanmadan geçiştirilmek zorunlu olur. Neticede yeterli ders ve sağlıklı sonuçlar çıkartılmaz. Nitekim Büyük Roma İmparatorluğu’nun çöküşüne neden olan Şerefli isevilik direnişi, çoğu tarihciler tarafından gündeme alınmadan diğer etkenlere değinilmiş…

Tarihe gömülen bütün imparatorluklar, kölelik sistemini meşru görmüş. Bunların en belirgin ve ortak özellikleri; başka ülkelere ekonomik, siyasal, kültürel ve askeri egemenlikler kurmasıdır. Hiçbir imparatorluk, zevaline kadar ulaşmak istediği değerlere kendi iradesi ile vazgeçmişte değil.

Gerçekten Köleliğin tarihi serüveni ne zaman başladı? Kölelik düşünce ve sistemi kime ve hangi zamana ulaşır? Bu sorulara net cevaplar bulacak sağlıklı tarihi bilgilere de ulaşamıyoruz.

Modern dünyada, hukuki olarak köleliğin yasaklandığı söyleniyorsa da kölelik sisteminin günümüze yansıması evrim geçirdi. Sözkonusu kölelik; bedensel esaretten öte, zihinsel algıyada dönüştü. Bu algıyı empoze edenler, büyük insanlık ailesine çeşitli ’’izm’’leri çok ustaca ve yeni metodlar üreterek sundukları da biliniyor…

Köleliği; bir insanın diğerine ‘‘mutlak‘‘ otorite sağlaması olarak tanımlar ve adaletin olmadığı yerde gizli kölelik ruhunun gezindiğinide eklersek, köleyi de; karşının hakimiyetini kabul ederek, kendi hak ve hürriyetinden vazgeçeni olarak tanımlaya biliriz.

Modern zamanların kölelik furyalığı; Önce milletlerin fikren mustazaflaştırlması, akabinde yönetimde nihayi söz sahibi olan gücün, kendi politik kariyer ve çeşitli kişisel çıkarlar uğruna halkın kollektif gücünü başka ülkelere sembolik değerler karşılığında peşkeş çekmesi…

Ve halk nasıl köleleştiğini anlamadan, modern köleliğin Lokomotif‘ine kömür yetiştirmek için yarışır, yarışır…

Aslında ’’Mekanizma’’nın işlevsel olarak nasıllığını anlamak çok zor değil. Ne var ki, Modern zamanların köle Partonları; bütün kölelerin anlayacağı basitliğe indirgememek için azami dikkat göstermeyi de ihmal etmezler.

Modern dünyanın partonları, kendilerine kusursuz formüller geliştirmiş olmalılar ki, Finans kaynağı IMF, askeri gücü NATO ve siyasi dehalar ile desteklenen Lokomotif, istenmeyen durumlarda taktik değişimi ve…!

Bir kez daha kısmi değişime ihtiyaç duyan ama eskisinden farklı amaç taşımayan sistemin lokomotifi görevini üstlenen…

Varlığını ve görevini sürdürmek için zihinlere ve ruhlara demokrasi, hürriyet ve globalizm şeklinde sirayet ettirmeyi de ihmal etmeden, sorunun nereden kaynaklandığını gördüğü halde görmezden gelerek, ‘‘Büyük Roma İmparatorluğu‘‘nun ibretlik akibetinden ders çıkartmaya hiç de istekli olmayanlar, bakalım daha ne kadar ısrar edecek? Kim kazanacak, kim kaybedecek? Modern Efendiler mi, köleler mi?

Peki ‘‘modern kölelik sistemi‘‘ hastalığına karşı çözüm var mı, yoksa bulunamaz mı? Bu sorunun cevabını Bilal‘e ve Hürr’de aramak gerekir. O mümtazlar hürriyete nasıl kavuştular, Hekimleri kimdi? Ne tür tedavi uygulanmıştı?...

Diyebiliriz ki,tarihin bütün dönemlerinde kölelere verilen yegane rol; son nefese kadar aksatmadan sürdürmek zorunda kaldıkları üretim. Üretim, üretim…

’’Onlara: Yeryüzünde bozgunculuk yapmayın denildiği zaman, ’Biz ancak ıslah edicileriz’ derler’’ 2/11

10-04-2009