Tehlikeyi dýþarýda arama alýþkanlýðýmýzýn yanýnda ters giden her þey bir gerekçe bulma kolaylýðýmýz sinemaya olan yaklaþýmýmýzda da kaynaklanýyor. Sinema – medya kötülüklerin anasý olarak algýlanýyor. Çocuklar, gençler hatta yetiþkinler bozuldu mu suç hemen sinema – medyaya atýlýyor. Suçlanacak nesne ortada ve kendini doðrudan savunamadýðýndan Müslümanlarýn buna yüklenmesi kolay oluyor. Ahlak bozulur nedeni sinema, gençler kötü alýþkanlýklar edinir ya da yoldan çýkar nedeni sinema, kadýn – erkek aldatýr nedeni sinema, kültürel yozlaþma ve kültürel deðiþimler yaþanýr nedeni hazýr sinema. Kýsacasý sinema kötü giden bireysel ve toplumsal olaylarýn sorumlusudur. Suçlu ve baþ belasý sadece sinema mý?

Öðretmenlik – rehberlik yaptýðým dönemde bir gün bir öðrencinin velisi dershanenin öðrenciye katkýsý olmadýðýný, çocuðunun bir þey öðrenmediðini dolaysýyla dershaneye boþ boþ gidip geldiðini falan söyleyip, durdu. Ses çýkarmadým velinin konuþmasýný bitirmesini bekledim. Veli içini döktükten sonra dedim ki çocuðun kaç yaþýnda 15, peki sen bu 15 yýl boyunca eðitim alanýnda ne verdin. 15 yýldýr elinin altýnda. Çalýþma düzeni ve sistemi verdin mi? Sorumluluk öðrettin mi? Ders çalýþýrken yardým ettiniz mi? Okuldaki durumunu düzenli takip edip, öðretmeniyle görüþmeler yaptýnýz mý? Bu çocuk neden ders çalýþmadýðýný biliyor musunuz? Gibi sorular sorduktan sonra siz 15 yýl boyunca bu çocuða bir þey verememiþsiniz benim 3 ay ne vermemi bekliyorsunuz. Burada sadece sizin çocuðunuz yok. Ve benden çocuðun annesi ve babasý rolü oynamamý beklemeyin, diyerek söylediklerimi baðladým. Veli, bana hak vererek, piþmanlýk duygularýyla ayrýldý…

Þimdi soruyorum: Müslümanlar, sinemada- çizgi filmlerden – televizyondan çocuklarýn ve gençlerin etkilendiðini, deðiþtiðini söylüyorlar. Peki, siz deðerli Müslümanlar çocuðunuzun elinden tutuyor musunuz? Onunla dertleþiyor musunuz? Ona hayatta dair bir hedef verebiliyor musunuz? Kendini tanýma konusunda ona yol gösteriyor musunuz? Hayýr, yapmýyorsunuz sonra diyorsunuz ki sinema ve televizyon zarar veriyor. Tabii ki verecek. Sen çocuðuna sahip çýkmasan, bir yol belirlemesen birileri senin yerine bunu seve seve yapacaktýr. Ey Müslüman senin boþ býraktýðýn ilgi alakayý sinema-televizyon dolduruyor. Sonra kalkýp bu çocuklara bir haller oluyor diye feryat edeceksin. Feryat ve þikâyet etme hakkýn yok. Çünkü suçlu sensin. Çocuðuna kitap okumayý sevdirmezsen, çocuðuna güzel olaný aþýlamasan ne olmasýný bekliyorsun. Sen televizyon baþýnda pineklersen çocuðunun nasýl bir kiþilik kazanmasýný bekliyorsun.

Evet, Müslümanlar suçu sinema – televizyona yüklemeden önce aynaya baksýnlar sonra dýþarýdaki geliþmelere baðlasýnlar. Tabii ki sinemanýn – televizyonun etkisini inkar etmiyorum. Ama bir yol, bir hedef edinen çocuk yahut genç kendini sinemanýn veya televizyonun esiri etmez. Bu ikisinden faydalanýr. Hedefine yararlý hale getirir. Ýç boþ bir zihne ve kalbe sahip insaný elbette televizyonun esiri olur. Çocuklarýn ve gençlerin düþtüðü halin en büyük sorumlusu, sorumluluklardan kaçan Müslüman ailelerdir. Sonra þikâyet þikâyet þikâyet. Sen bütün gün dizi izle, maðaza maðaza gez, akþam elinde kumada ile o kanal bu kanal dolaþ, sonra de ki bu çocuða ne oluyor.

Çocuða düþünmeyi, baþýnýn çaresine bakmayý öðretmezsen; sorgulamayý bilinci kazandýrmasan, çocuða bir bakýþ vermesen elbette sinema – televizyon ikilisi çocuða ne düþünmesi gerektiðini, neyi nasýl yaþamasý gerektiðini öðretecektir. Ey Müslüman unutma sinema ve televizyon bir öðretici aygýttýr, bir öðretmendir, bir eðitimcidir, bir psikologdur…

Osman Tatlý
www.osmantatli.com.tr
osmantatli@gmail.com