Kitap okumayý býrakýn, kitabýn ve derginin ne olduðunu dahi bilmeyen bir neslin içinde okuma ve yazma aþkýyla yanýp tutaþanlarýn azlýðý bu ülkenin geleceðine umutla bakmaya yetiyor. Umut, tükenmiþlik deðil, simurg yolcularýnýn varlýðýna delalettir. Karamsarlýðý meslek edinenler, elinde televizyon kumandasýyla magazin, spor ve yarýþma programlarýn arasýnda sürünenler ve her þeyi keyfine yorumlayanlar umuda kusturlerdir. Umuda düþmanca saldýrýrlar. Gözlerinde umut ýþýltýsý gençlerin gözünü kör etmek adýna her yolu deneyenler bilmeli ki gözler kapalý da olsa kalplerdeki umut sonsuz bir ýþýðýn kaynaðýdýr.
Umut yeni neslin diriliðinde yattýðýný düþünen biri olarak, öðrencilerin geleceðe atacaklarý her imzanýn önemli olduðuna inanýrým. Ondan dolayý geçen bir üniversiteli arkadaþýn edebiyat dergisi çýkarmak istediklerini ve kendilerine yardýmcý olup olamayacaðýmý soran bir mail geldi. Gençlikten umudu kesmemiþ biri olsamda gençlerin duraðan bir dönemden geçtiklerini düþündüðümden mail þaþýrttý ve sevindirdi. Üniversite yýllarýnda en uzun soluklu (ÝÜ Ede. Fak.) dergi çýkarmýþ biri olarak, amatorçe dergi çýkarmanýn bütün zorluklarýný yaþadým-yaþadýk ve bize yaþatýldý. Ondan olsa gerek gençlerin dergi hayalleri ve dergi çýkarým süreçleri beni heyecanlandýrdýðý kadar hüzünlendirir. Çünkü gençler yalnýzdýr. Ellerinden kimse tutmaz. Edebiyat dergilerine ciddiyetle bakýlmaz. Halbuki bilmezler ki yarýnlarýn kalemleri, düþünürleri ve aydýnlarý bu gençler arasýndan çýkar.
Üniversite de dergi çýkarmak, yeni bir iþ kurmaya benzer. Yani acemi ve amatör sayýlýrsýnýz. Elinizde bilgi kýrýntýlarý dýþýnda bir þey olmaz. Tecrübe yok, baðlantý yok, birikim yok. Saðdan soldan bilgi toplarsýnýz. Herkes size nasihat eder, yol gösterir. Yapmak istediklerinize burun kývýrýr, en doðruyu kendi söylediklerinin olduðunu üstüne basa basa ima ederler. Sizden daha çok istekli ve gönüllü görünürler. Etrafýnýzda öyle çok yardým sever olur ki umudunuz bir iken bin olur. Sevinç ve heyecandan bir an önce dergi çalýþmalarýna baþlamak istersiniz. Arkanýzda büyük güç ve kitle rüzgarý vardýr. Artýk kim tutar sizi…
Git zaman gel zaman dergi çalýþmalarý baþlar. Size söz verenler, gönüller, aðzý çok laf yapanlar, görev-sorumluluk için can atanlar birer birer deðil üçer üçer etrafýnýzdan kaçýþmaya baþlarlar. Bahaneler yalanlarý izler, yalanlarý sizi görmemezlik izler. Bir bakmýþsýnýz etrafýnýzda bir iki kiþi kalmýþ kalmamýþ. O zaman aðzýnýzdan insanlarý tanýmaya dair cümleler dökülmeye baþlar. Belki hayatla, insanla ciddi anlamda ilk tanýþýklýðýnýz burdan baþlar.
Her þey güzeldir. Nankörlüklere, yüzsüzlüklere, uyanýklara, yalancýlara raðmen siz diri kalmanýn yolunu ve hayatýn gizemli yapýsýný çözmeye baþlamanýn heyecanýný yüreðinizin derinliklerinde hissedersiniz. O zaman anlarsýnýz ki yolunuza ne çýkarsa çýksýn ‘ben’ devam edeceðim dersiniz. Çünkü yolun korkç olmadýðýný, anlatýldýðý kadar abartýlý olmadýðýný göreceksiniz. Yol sonu uzak deðildir, yol hiç yorucu deðildir. Çünkü öðrenmiþsiniz bu yolun yolcusu olmayana yol aðýr, yorucu gelir. Halbuki siz bu yolun yolcusunuz ve kalbinizde size eþlik etmektedir. Ýþte kalbin sizinle yolculuk ettiði yoldan korkmamak gerektiðini öðrenirsiniz.
Baharla beraber, topraða köksalan bitkiler gibi, sizde hayatta kök salmaya baþlarsýnýz. Çünkü artýk size ait bir þey vardýr. Bu da dergi ve fikirdir. Ete kemiðe bürünmüþ, önünüzde duran bir parçanýz vardýr. Siz geliþirsiniz, sizinle dergi geliþir, dergiyle hayatta dair söyleyecekleriniz yeþerir…
Gençler, ruhunu tembelliðe, cep telefonlarýna, paraya, oyunlara, bilgisayara satmýþlarý dinlemeyin…


Osman Tatlý
osmantatli@gmail.com
www.osmantatli.com.tr