*Hani seninle sözleþmiþtik; birimiz darda kalýnca diðerimiz bunu hissedip derhal yardýma koþacaktý! Ben sana gidemedim, sen de bana gelemedin. Her anýmda ettiðimiz yemini, verdiðimiz sözü hatýrlýyorum ve bekliyorum çaresizce. Desem ki sana, yeter artýk! Ya sen gel bana, ya da yerini bildir...
*Kervancý dur artýk! Baksana çöl bitti, güneþ battý, Han karþýda duruyor, merkep yorgun, develer yorgun, insanlarsa bitkin... Onun için dur artýk! Kervancý, kervancý! Ne yapýyorsun? Çölü bitirmiþken neden tekrar çöle döndün, yoksa kum fýrtýnalarýna mý âþýksýn?
*Büyük adam, asla büyüklüðünün farkýnda olmayan adamdýr.
*Arzumuz hep yeni bir dünyadýr, oysa özlediðimiz o yeni dünya da bir gün eskimeyecek mi?
*Beklediðimiz mucize gerçekleþirse ne olacak? Yaþamýmýz boyunca hep mucizelere umut baðlamak yanlýþ olsa gerek. Çünkü güneþler her gün doðuyorlar ve her gün batýyorlar. Sayýsýz güneþten her birisi bir mucize deðil de nedir? Asýl olan güneþimizi belirleyebilmekte, seçebilmekte ve onu görebilmektedir.
*Bakýþta bir davet vardý, dudakta ise bir evet...
*Gözyaþlarýný sildi, aðlamaktan kapanan gözlerini biraz açtý, sisten baþka bir þey görünmüyordu. Kendini zorladý, iyice açtý gözlerini ve tüm çýplaklýðýyla her þeyi gördü. Deðiþen ya da deðiþtirilebilen bir þey olamazdý, onun için “elveda” demeden gitti, giderken artýk gözünde bir damla bile yaþ yoktu...
*Teknik tanrýsýný bir gün mutlaka yaratacak, modern fetiþizm yakýnda hortlayacaktýr. Bu putperestlerin tanrýsý da çaðýn þýmarýk oyuncaðý makine olacaktýr. Ýnsanoðlu yaptýðý birkaç mekanik harikaya bakarak gururlandý; bu gururu onu tanrýya karþý isyana sevk etti, tanrýyý küçük görmesine yol açtý. ”Ben de yaratýyorum!” demek cüretini gösterdi þu günlerde; ”Benim yarattýðým tanrýdýr” demek küstahlýðýný niçin göstermesin ileride?...
*Hey udî, udun teli koptu, sen hâlâ niçin çalýyorsun!...
*Sensizliðin ne dünü ne bugünü ne de yarýný var. Sensizlik her zaman…
*Hayaller gerçekleþmedikleri için hayaldirler. Bu hiç gerçekleþmeyecekleri anlamýna gelmez. Bir de bakarsýn!..
*Gelmeyeceðini bildiðim halde seni gene de bekledim. Çünkü ben “Ya gelirse!” ihtimalini çok sevdim.
*Kelimeler bazen üzücüdür, yakýcýdýr, kýrýcýdýr, hatta can alýcýdýr.
*Günümüzdeki putlarýn geçmiþtekilerden farký, canlý olmalarýdýr.
*Ben de laf çok, ama hepsini söyleyemem. Çünkü karþýmdakilerde sadece iki kulak var.
*Ben sana âþýðým, deyince sordu: Madem aþýksýn söyle bana; bir beni ve bir de seni toplarsan kaç eder? Aldýðý cevap “iki” olunca sessizce oradan uzaklaþtý.
(Yakýnda kitap olarak bastýrmayý düþündüðüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalýþmasýndan alýnmýþtýr.)