*Bilim düşmanları da bilimin nimetlerinden yararlandıkları halde bir türlü düşmanlıklarından vazgeçemezler.
*Bilim ışıktır, aydınlıktır; bağnazlık karanlıktır. O nedenle bilimden uzaklaşan uluslar karanlığa gömülmüşlerdir.
*Zirvede kalmak önemli olabilir, ama oradan kendi rızanla inmeyi istemek çok daha önemlidir.
*Her zaman büyük küçüğü öldürmez, küçük de büyüğü öldürür. Aslında küçüklerin öldürdüğü büyük sayısı daha fazladır, ama görülmez. Küçük ya, ondandır belki!
*Hükümetler gücünü halktan aldığını söyler de halka neden zulmederler? Ne yaman çelişki? Güç alan, güce nasıl oluyor da zulmediyor?
*Bakış; dinler, sever, takdir eder ve konuşur.
*Yoksulluğu tembelliğinden kaynaklanan insana yardım ederseniz, onu dilenciliğe alıştırmış olursunuz.
*Zannedilenin aksine, asıl görünen dıştaki kirlilik değil, içtekidir.
*Denizi seyrederek balık tutamazsın.
*Ben olduğum gibi görünüyorum. Peki sen, beni olduğum gibi görebiliyor musun?
*Yıldızların güneşten çok küçük görünmeleri seni aldatmasın!
*Sevilmeyi hak etmeyen, hangi yüzle sevilmeyi isteyebiliyor?
*Gün gelecek insanlar bugünü de “mağara dönemi” olarak değerlendirecek.
*Dünyayı değiştirmeye gücüm yetmez, ama kendimi değiştirebilirim.
*Her gülüş bir çiçektir, bir güneştir. İnanmazsanız gülen insanların yüzüne bir kere de dikkatle bakınız.
*Fizikötesi fikirlerle uğraşarak hayatını geçirenler, fiziği kaybederler.
*Yol dağdan değil ama dağ yoldan şikâyetçi olursa haklıdır.
*Yanımdaydı; bir de baktım benden çok uzaklarda. Nedenini araştırdım. Gördüm ki birbirimizi anlamamaya başlamışız.
*Kayıkçı ile dalaşacaksan, bunu denize açılmadan önce yap.
*Mizah zekâ işidir. Espri yeteneği olan ve anlatılan bir espriyi anlayıp da gülen insanlar zeki kişilerdir. Anlamadığı halde bir espriye gülen kişiler için ise aynı tespitte bulunamam.
*Bana yalan söyleyip beni kandırdığını mı sanıyorsun? Hayır, beni kandırmadın; ben sana kandım.
*Bir gönlü viran eyleyen, başka bir gönlü nasıl abat edecek?
*Sen beni yenemezsin; istersem ben sana yenilirim.
*Ben geldim o gitti, ben bitirdim o başladı, ben söyledim o dinledi, ben kovaladım o kaçtı. Giden, başlayan, dinleyen, kaçan kim mi? O da bendeki bir başka ben…
*Sevdiğin ve yaşattığın kadarsın; ne az ne de fazla…
*”Kalbimi sana veriyorum, istersen al!” dedi. Ama aradım aradım alacağım kalbi onda bulamadım.
*Ben yalçın bir kaya olduktan sonra, senin kasırgalığın bana sökmez.
(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)