*Dünyada sefalete mahkûm edilmiþ milyarlarca insan varken, kimse bana insanlýktan, uygarlýktan bahsetmesin!
*Aþk esarettir; kiþi kendi eliyle takar prangalarýný.
*Öyle bir söz söyle ki, bir insaný ya düþündürsün ya da güldürsün.
*Eline her terazi alaný doðrudan, haktan yana zannetme!
*Yalancý “Ben yalancýyým!” der mi? Demez. Ýþte dürüst de “Ben dürüstüm.” Demez.
*Akýllý görünmeye çalýþan bir aptaldan daha komik bir þey var mý bu dünyada?
*Sevinç paylaþýldýkça çoðalýrmýþ. Ýyi de, kiminle paylaþacaðým? Ýnsanlarýn bazýlarý sevincimi paylaþmak istemiyor, bazýlarý da paylaþýyormuþ gibi yapýyor.
*Ýyiliðe: gücün yetiyorsa yap, sözün geçiyorsa yaptýr, elin uzanýyorsa al, gözün görüyorsa bak…
*Zulmü zalimler yapar, alçaklar alkýþlar, gafiller bakar.
*Mahkemeye kadý yaptýðýn tilkiden tavuklara karþý adil davranmasýný bekleyemezsin.
*Gülüþün sana saðlýk, dostuna rahatlýk, düþmanýna hasetlik veriyorsa; lütfen gülmeye devam et.
*Evet hayat bir tiyatrodur; ama bu tiyatroya her gelen ayný oyunu seyretmez. Kiminin seyrettiði komedidir, kiminin trajedidir, kiminin ise dramdýr. Bir de opera, operet gibi müzikli oyunlarý seyredenler vardýr; ama bunlarýn sayýsý çok azdýr.
*Giden ya döner ya da dönmez. Sen kalana bak.
*Hayatý olduðu gibi kabullenmelisin, çünkü olmasýný istediðin gibi bir hayata hiç ulaþamayabilirsin.
*”Dünya beni anlamýyor!” diye yakýnacaðýna, sen dünyayý anlamaya çalýþ. O zaman dünyanýn seni neden anlamadýðýný da fark edersin ve anlaþýlýr olmanýn yolunu da öðrenirsin.
*Adam düþünmekten korkuyor, iyilik yapacak diye ödü kopuyor, çaldýklarýný mezara götüremeyeceðini bildiði için üzülüyor, aklýnca ölümden kaçýyor ya da öteki dünyasýný garantiye alýyor ve asla rahat deðil; hep huzursuz, hep huzursuz…
(Yakýnda kitap olarak bastýrmayý düþündüðüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalýþmasýndan alýnmýþtýr.)