Ýslamiyet'in yeniliðe açýk bir din olup olmadýðýný söylemek için, Müslüman ülkelerin gerek kendi içlerindeki insani iliþkileri, gerekse diðer toplumlarla barýþ içerisinde yaþayýp yaþamadýklarýna bakarak söylemek mümkündür.
Ýkinci bir önemli nokta ise, ortak toplumsal fayda saðlayan pozitif bilimler ve teknolojik araçlarýn icadýnýn kullaným þekli de önemli bir deðerlendirme diyebiliriz. Ancak yenilikler bireylerden tutalým her toplum ve siyasi yapýlarda farklý çaðrýþýmlar uyandýrmaktadýr.
Örneðin kimi kiþi ve toplumlar yalnýzca yeme, içne, giyinme ve kullanmýþ olduðu araçlara göre yeniliði anlarken; kimi birey ve toplumlarda ise, düþünce, eðitim ve çevresiyle kurmuþ olduklarý iliþkilere göre yorumlamaktadýr.
Dünya toplumlarýnýn büyük bir çoðunluðunda yenilikçilik, genellikle teknolojik geliþmelere baðlý olarak düþünüldüðünden, doðanýn ve insanlýðýn geleceði ne kadar tehlikeye atýldýðý ise, hala tam olarak hesap edilmiþ deðildir.
Genellikle Yenilikçi ve modernliði kendi yaþam felsefeleri sayan Avrupa, bazý Asya ülkeleri ve diðer Batýlýlar, dini yapýlar baþta olmak üzere, insan iliþkilerinde ve pozitif bilimlerde önemli aþamalar kaydetmiþlerdir. Ancak bu demek, her þeyi doðru yaptýklarý anlamýna gelmemektedir.
Özellikle adý geçen bölge ülkeleri aþýrý derecede ve anormal düzeylerde teknolojik üretim ve daðýtýmýný yapmalarý neticesinde, doða ve insanlýk ciddi anlamda tehdit altýndadýr.
Halbuki aþýrý derecede Teknolojik araç ve gereç üretmektense, Evrensel kurallara göre baþta doðayý tahrip etmeden ve ayný þekilde insan yaþamýný koruyup kolaylaþtýran ortak sistemlerin icadýyla, insanlýk önemli tehlikelerden korunmuþ olacaktýr.
Bunun için de tüm dünyaya hitap eden baðýmsýz Akademik kurumlarýn araþtýrmalar yapýp, insanlarý aydýnlatýlmasý gerekir. Maalesef baðýmsýz ve ciddi bir Akademik kurumun olmamasý yüzünden, bireyler daha çok kendi çabalarýyla bir sonuç elde etmeye çalýþmaktadýrlar.
Bu da sürekli bireysel ve kendini düþünen bir matýðý oluþturduðundan, bahsi geçen ülkeler daha hýzlý ve rekabetçi bir þekilde teknolojik yarýþ içerisine girmiþ bulunmaktadýrlar.
Buraya kadar kendisini modern ve yenilikçi gören ülkelerin genel yapýlarýný kýsaca özetledikten sonra, içerisinde bulunulan teknolojik çaða raðmen, hala 1500 yýl önceki Ýslam mantýðýnda ýsrar eden Müslüman ülkelerin durumunu daha yakýndan incelemeye çalýþalým.
Müslümanlarýn yoðun olarak yaþadýklarý bölgelerden Asya, Afrika ve Uzak Doðu ülkelerinde, Ýslam topluluklarýnýn hiçbirinde yenilik diye herhangi bir düþünceleri bulunmamaktadýr. Çünkü Ýslam mantýðý tüm yenilikleri Þeytani olarak görmektedirler.
Diðer taraftan dünyada icat edilen her yeni araç ve geliþimi satýn alarak hor ve görgüsüzce kullanmalarý, Ýslam toplumluklarýnda tedavisi kolay olmayan bir hastalýkla yaþandýðýný söylemek haksýzlýk olmasa gerek. Gerçekten bu toplumlarýn mevcut psikolojileri içler acýsý bir durumdur.
Nedeni ise; bu toplumlar Ýslam din kurallarýna göre yaþayýp, her þeyin Ýslam'ýn emrettiði þekilde olmasýný istemeleridir. Buna raðmen ne kendileri bir þey üretirler ne de üretenlere saygý ile yaklaþmayý asla düþünmezler.
Müslüman ülkelerin ikinci bir çeliþkileri ise, yenilikleri sadece giyim, kuþam ve kullanýlan araçlara göre deððerlendirip, dýþ görünüme önem vermeleridir.
Dýþ görünüm þeklinde yeniliði anlayýp yaþayanlarýn baþýnda Türkiye ilk sýralarda yer almaktadýr. Çünkü Türkiye hala basit mekanik üretimlerin dýþýnda, diðer tüm aðýr sanayi ve teknolojik makinalarý her zaman dýþarýdan satýn almayý sürdürmektedir. Veya tüm ihtiyaç duyduðu teknolojik ürünleri ithal ederek topluma sunmaktadýr.
Müslüman ülkeleri böyle bir mantýða mecbur eden yapý ise, Ýslamiyet'in 1500 yýl önceki dünya ve insan zekasýna göre yaþamayý istemesidir.
Halbuki günümüzdeki dünya ve insan zekasý ile 1500 yýl önceki dünya ve insan zekasý arasýnda tahmin edilmeyecek büyüklükte deðiþim ve yenilik gerçekleþmiþtir.
Ýslam ülkelerinin büyük bir çoðunluðu bundan 30-40 yýl önce, baþta telefon ve televizyon olmak üzere, elektronik eþyalarýn hepsini Þeytan icadý deyip, kullananlarý þeytanlýkla suçlayarak, Televizyonlarý sokak ortasýnda param parça ederlerdi.
Ama bu gün bakýyorsun ayný Ýslam mantýðý devam ettirildiði halde, herkesten çok kendileri bu icatlarý hor ve görgüsüzce kullanmaktan en ufak bir çekince duymamaktadýrlar.
Bununla ilgili Ýslam'a yapýlan eleþtiriler çoðalýnca, bazý dini Alimler (Sözde Ýlim Adamlarý) efendim Kuranda teknolojik icatlarla ilgili þöyle Ayetler var, kimse Ýslam toplumunu bununla suçlayamaz gibi bir takým asýlsýz savunmalarý yapsalar da, eski tutumlarýnda en ufak bir deðiþiklik görülmemektedir.
Ve yine ayný þekilde bir takým Dini Alimler (Sözde Ýlim Adamlarý) Kurandaki Ayetlerle göstermelik baðlantýlar kurup, Hadis ve Fýkýhlarla toplumsal yaþama cevap olmaya çalýþsalar da, çok fazla bir þey deðiþmemiþtir.
Bununla sözde Kuranda her türlü bilimin var olduðu, batýlýlarýn Kurandaki bu kaynaklarý kullanarak bilimsel çalýþmalar yaptýklarýný iddia edip dünyaya yalan söylemekten de asla çekinmemektedirler.
Madem Kuranda her türlü bilimsel ibareler vardý, sizler neden icat etmediniz? Ya da icat edilenleri neden sürekli þeytan icadý olarak deðerlendirmektesiniz? Bu tür sorulara verecekleri hiçbir doðru cevaplarý bulunmamaktadýr.
Çünkü Kuranda, basit bir iki Fen Bilgisi ile insanlarýn Arap çöllerinde nasýl iliþki kuracaklarýnýn dýþýnda baþka hiçbir kaynak bulunmamaktadýr.
Bu yüzden, Ýslam ülkeleri sürekli ikilem arasýnda kalýp, psikolojik açýdan Büyüklük (Megalomani) ve Aþaðýlýk Kompleksi içerisinde, çatýþmalý bir ruhla yaþamlarýný sürdürmektedirler. Bunu þu gerçeklerden anlayabiliyoruz.
Araplar baþta olmak üzere diðer Müslüman ülkelerin hemen hemen hepsi, Ýslami anlayýþla bir yere varamadýklarýný bildikleri halde, Baðnaz din ve ýrk milliyetçiliðine sarýlarak bu açýklarýný kapatmayý düþünmektedirler.
Bu tutucu ve baðnaz anlayýþý, topluma rahat þekilde aþýlamalarý için de, ciddi bir Büyüklük (Mogalomani) hastalýðýna sarýlmýþlardýr. Çünkü Müslüman topluluk olarak önce kendilerini beðenmiþ bir yapýyý oturtmadan, diðer kültür ve deðiþimlerin asimilasyonundan kendilerini koruyamayacaklarýný bilmektedirler.
Bu da doðal olarak Müslümanlarý bencil ve baðnazlaþtýrýrken, diðer taraftan da baþka toplumlarýn yeniliklerine özenmesini yaratmaktadýr.
Ve Müslüman ülkelerin hepsi, batýnýn icat etmiþ olduðu her türlü araç, gereç ve malzemeleri kullanmalarýna raðmen, batýyý þeytan ve kafirlikle suçlamayý da ihmal etmemektedirler. Bu düþünceyle birlikte Müslümanlarýn ne kadar karanlýk bir karakterle yaþadýklarýný söylemenin dýþýnda, farklý bir ifade þekli bulunmamaktadýr.
Çünkü icat edilen her yeni teknolojik araçlar, Ýslam'ýn temel mantýðýna göre haramdýr. Neden? her þeyi tanrý var eder de ondandýr. Böylece sürekli baðnazlaþmayý tek kurtuluþ yolu görmektedirler.
Radikal bu Ýslami anlayýþlar bulunduklarý her yerde, her türlü yeniliðin geliþmemesi için çeþitli engel, baský ve þiddeti uygulamayý büyük bir Allah ve Ýslam sevgisi olarak görmektedirler.
Ayný þekilde Ýslam'ýn içinde olup yenilikten bahsedenlere ise, Ýslam'ý inkar ediyor diye suçlamasý, Ýslam'da her zaman derin bir çatýþmanýn olduðunu göstermektedir.
Bu da giderek Ýslam'ýn daha da radikalleþip bitiþe doðru hýzlý bir yol alýþýnýn en açýk ifadesidir. Tüm gerçekler bu þekilde iken, Ýslam'da henüz "Yeniliðin" var olduðunu söylemek þimdilik ve de yakýn gelecekte mümkün deðildir.

Cemal Zöngür