Bu yazı serisine bu bölümle biraz ara vereceğim en az 61 bölüm daha var. Gelecek bölümlerde kuantum düzlemlere gireceğim.

Çünkü hayatı anlamak için biyolojik yasaları, az çok kuantum düzlem, fizik, kimya matematikten söz etmek gerekiyor.

Biyolojik yasa fizik kimya temeline otursa da biyolojik yasaları matematik temele oturtmak oldukça zor. Bu nedenle hayat ve evrim zor kavranan bir teoridir.

61. Bölüm

Tıpkı makro dünyadaki kısıtlı bir iniş ve çıkış alanı içinde olmalarıyla birbirini kontrol eden iniş ve çıkışların, direnci nedenle kontrol süreçleri tersine döner. Bu tersine dönüşlerle düğüm kavşağında karar alan süreçlerin üstdüşümleri aynı anda birlikte ve bir aradadırlar. Kendi kendisini organizeyle Dissipatif ve kendisini yenilemeye yönelik, kendini yaratmakla otopoiezidirler.

Üstdüşüm olanların her birini birbiri ile olmak dışında tutuyorsunuz. Birbiri olmak dışında tutmakla siz üstdüşümü (üst üste durumu) birbiri ile ilişkin ligi olmayan birbirine ilişkin ligi oluşmamış gibi olan bu duruma sizler hayat değil diyorsunuz.

Makro alemde iniş ve çıkışın oluş gerçekleşme süreleri aynı andadırlar. Bir eylemle inilirken, bir eylemle çıkılır. Bir eylemle ölün ürken diğer eylemle doğulur. 500 M bir çıkış 500 M bir iniştir. Çıkışın zamanı inişe göre uzundur. Neden? Alan etkisinden.

Oysa porfirinle, klorofilin oluş süreçleri aynı anda başlamaz ve birbirine de dönüşmezler. Birbirlerine alan değiller. Birbirini kontrol eden değiller. Ama önce olan sonraya ispattırlar. Tabii ki porfirin öncesi moleküller, molekülün öncesi de atomdur. Atomun öncesi kuantum dünya, kuantum dünyanın öncesi de ? işaretidir.

Porfirin, klorofile göre hayat değildi. Porfirin klorofilden önce olan bir süre durumla işlevidir. Porfirin işlevi olmadan da klorofil hayat (hücre) olmuyordu. Bu söylemle hayatı hücreden başlatmış olduk. Daha gelişkin işlevle klorofil henüz ortada yoktur.

Bu durumda da klorofili de kendisinin organeli olduğu kendisinden sonrası içindeki hücreye göre söylersek ne klorofil hayattır ne porfirin hayat bağlamı ile bir var oluştur. Hücreyi de hücre sonrası, hücre sentezlerden oluşan bağ dokuya, kasa ve organlara göre söylersek; hücre de hayat değildir!

Dokuları kesilmiş kulak gibi organları da vücuda göre söylersek doku ve organlar da ne hayattır, ne var oluşturlar. Organizma olan kişiyi de sosyal yapıya toplumsal ve kolektif hayata göre söylersek; kişi de ne hayattır ne var oluştur. Kolektif aklın yanında kişinin esamesi bile okunmaz.

Bu mantık Aşil mantığı gibi yine bir Zenon mantığı olmakla, mantık çok basit bir Zenon çıkmazıdır. Ama işte hepimiz bu kusurlu mantık gibi düşünmekteyiz. Hayatı insan hayatı sayarız.

İnsan üzerindeki kolektif ortak akılı, kolektif üretim yeteneğini, kolektif bilinci, kolektif imajlı kolektif depo ortak hafızayı, kolektif sürecin kolektif birim zaman ile oluşunu, kendi hayatımızın hüneri sayarız. Örneğin bir insana göre on bin çalışan kişisi olan bir iş kolunda, bir birim zamandaki iş bir kişiye göre 104 kuvvetinde hızlanmıştır.

İşte kişisi imajlı hayatımız içindeki, kolektif yaşantılı katkı yetenek ve imaj aklı görmezden gelerek, bu formasyonu kişi hayatı saymamız en büyük yanılgı ve yabancılaşmadır. Bu komedi yanlışlık yetmiyor gibi bir de her şeyi bizim için yaratıldı halüsinasyonunu, gerçek saymamız; yanılsamalı hatanın tuzu biberi olmak üzere, hata üstüne tüy dikmektir. Diğer hayatları yok saymaktı.

Kısaca sürekliliği ve bir çokluğu içinde insan yaşamı gibi bir duruma biz işte hayat budur dersek, hayat dediğimizin sentezi süreklilik içinde hiç te hayat olmadığını görürüz. Ya da hayat değil dediklerimizin de süreklilik içinde hem de vaz geçilmez bir hayat olduğunu görürüz.

Robert Fulton 200 sene önce ısı enerjisinde elde ettiği su buharını bir silindir içine gönderip bir itenek (piston) oluşturması sayesinde ısı enerjisini tekerlek hareketine çevirdiğinde, kimse bu basit oyuncak olan modele, Ford araba (hayat) dememişti. Ama bugün bir ford araba da bu itenek hareketi olmadan hayatta arabaya dönüşemezdi.

Fakat bir arabadaki (bir hayattaki) tüm özellikler de bu itenek hareketi değildi. Şimdi sormak lazım. itenek hareketi araba değilse arabalardaki itenek neydi? Yani kişi hayatındaki klorofil hayat değilse hayatımızı oluşan klorofil neydi. Ya da bilgisayarlı, Android telefonlu hayat hayat değilse; kolektif güç aktarımlı karaciğer transplantasyonu neydi?

Yok itenek bir var oluştu ise, şimdiki arabalar ne? Demek ki araba da hayat gibi kendi sürekliliği içinde fiziki, kimyasal ve mekanik yasalarla, kolektif yetenekli, kolektif depo bilgi ve beceri ile olmuştu ama olmuş bitmiş bir şey değildi. Sürekliliği içinde araba sürekli oluşuyordu.

Örneğin öncesinde biz hiç yokken ve plana da hayat değil dediğimiz porfirin varken, klorofil varken, entegre süreçler altı milyon yıl önce girişen entegre bağıntı süreçlerle bizi ortaya koymuşlardı. Bu nedenle sürekliliği içinde hayat dediğimiz, kesikli durum olamamakla hayat değildi. Özel bağıntılı kesikli durumu içinde olup ta süreklilikte yansıyamamakla hayat değil dediğimiz de o özel bağıntılı kesikli durumuyla hayattı. Tematik geliştirmeyi buradan kesiyorum.