Bir zamanlar Baþkent Ankara'nýn belli baþlý simgelerindendi Gençlik Parký. Çocukluk, gençlik zamanlarýmýzýn, yaz günleri en güzel eðlencesiydi, hem de coþku dolu, hayat dolu, neþe dolu bir yerdi. Geçmiþ yýllarda, o dönme dolaplara binmemiþ bizim yaþlarýmýzda hiç kimse yoktur ya da çok azdýr... Tarihine gelecek olursak kýsa kýsa anýmsayalým güzelliklerini. ''Bu bölge cumhuriyetin ilk yýllarýnda bataklýklar ile kaplý bir bölge imiþ, parkýn alaný aþaðý yukarý 28 hektar ve Gençlik Parký kurulmadan önce de üzerinde Ay Yýldýz adýnda bir amatör futbol sahasý bulunmakta imiþ. Gençlik Parký inþaatýna 1936 yýlýnda Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün emri ile baþlanýyorsa da, ancak 1943 yýlýnda tamamlanabiliyor, Gazi, parkýn bittiðini göremiyor. Ata'mýz þu an Gençlik Parkýnýn olduðu ve o dönemde bataklýk-sazlýk olan bölüme bakarak, 'þurada þöyle bir yeþil alan olsa, park yapýlsa, ortasýnda da bir havuz ile su olsa' diye hayal etmiþ, söylemiþ, o sözler projenin baþlangýcýný oluþturmuþ. Bu söyleminden sonra planlamalar yapýlmýþ ve 1943'de bir 19 Mayýs Gençlik ve Spor Bayramýnda açýlýþý gerçekleþmiþ. Adý da bu nedenle Gençlik Parký olmuþ. Parkýn 60-70 senelik misyonu var.''



Yapýldýktan sonra ki ilk aþamada Ankara ikliminde yaþayabilecek kuþlar için bir bahçe, açýk hava tiyatrosu, çocuk bahçesi, yüzme havuzu, atlý gezintiler için bir gezi yolu bulunmaktaymýþ. Daha sonra 1951 yýlýnda Lunapark benzeri bir oyun parký kuruluyor... 1957 yýlýnda TCDD, yani devlet demir yollarý tarafýndan parkýn etrafýný dolaþan iki tren iþletmeye alýnýyor. Bir de nikâh salonu kuruluyor park içerisinde. O yýllarda birçok sevdalý, niþanlý çift bu nikâh salonunda hayatlarýný birleþtirmiþlerdir... Çocukluk yýllarýmýzda o trene ailecek biz de bindik beþ on kere ve çok büyük haz aldýðýmýzý anýmsýyorum...



Bizler yeni yetmeler idik, delikanlýlýða adým atma zamanlarýmýzdý yetmiþli yýllarýn baþlarýnda. Yazlarý ailecek gider akþamlarý o küçük, bir göl gibi havuzun kenarýnda ki çay bahçelerinde oturur, semaver denilen büyük çaydanlýklardan çay içer, annemizin yaptýðý poðaça, kek, börek ve gözlemeleri atýþtýrýr dururduk. Þimdilerde ne havuz kaldý doðru düzgün, ne de o yetmiþli yýllarda ki çay bahçeleri ve muhabbetler. Bir ara tinerci yataðý da olmuþtu, yakýn zamanda güvenlik koymuþlar atlý ve yaya olmak üzere. Yine de o eski havasýný, eski tadýný bulmaktan çok uzak Gençlik Parký...



Yazýn havuz dolu olurdu ve sandal ile havuzda tur atýlýrdý saati üç beþ liraya. Ailesi ile gelen de olurdu, kýz arkadaþý ile gelende. Havuzun ortasýnda ki fýskiye, sularý yukarý doðru attýrýr attýrýr dururdu ve ýþýklandýrýrlardý o fýskiyenin sularýný, tabi sandal ile fýskiyeye yaklaþanlar da sulardan nasibini alýp ýslanýrlardý. O da görsel bir zenginlik katardý Gençlik Parkýnýn ortamýna. Lunaparka mutlaka anne ve babalarýmýzýn elinden eteðinden çekerek zorlaya zorlaya girerdik. Ya atlýkarýnca, ya dönme dolap, çarpýþan arabalar, uçan salýncaklar, mutlaka bunlarýn en az ikisine üçüne binerdik tabi babamýzýn o gün ki bütçesine göre. Fazla da ýsrarcý olmazdýk, olamazdýk, yok dendi mi orada þýp diye biterdi huysuzluklarýmýz. Gençlik Parkýna gideceksiniz ve Þiþmanýn dondurmasýndan yemeyeceksiniz, hiç olur mu? Mutlaka o dondurma da bir þekilde gece veya gündüz tadýlýr idi. Þiþman denilen adam o zaman iki yüz kiloya yakýn bir vatandaþtý ve çoðu kere baþýnda dururdu dükkânýnýn. Çok sonralarý duyduk ki vefat etmiþ de tabutunu sekiz on kiþi zor taþýyabilmiþler...



Hey gidi Gençlik Parký hey! Çocukluk ve gençlik yýllarýmýzýn nostalji dolu köþelerindendi. Her ne kadar eski havasý yoksa da, yine de Baþkent Ankara'nýn simgelerinden birisidir benim ve birçok insanýn gözünde. O zaman ki kartpostallarda çoðu kere Gençlik Parký resmi postalanýr idi eþe dosta bayramlarda, yýlbaþlarýnda. Ýnternet ve cep telefonu çýkýnca, þimdilerde birbirine kart atan da yok uzak diyarlardan, tatlý bir aný oldu hepsi. Yeni restorasyon ve düzenlemeler yapýlsa da o göl kenarýnda ki çay bahçelerini unutmak, akýldan çýkartmak zor. Hepinize en derin sevgi ve saygýlar yine...