Ne kadar garip değil mi sizce de? İlk emri ’’OKU’’ olan bir kutsal kitabın muhatapları olarak, okumuyoruz ve okutmuyoruz, okuyanlara da zaman zaman kötü gözle bakıyoruz. Kendini fetva makamı sanan hoca kılıklı birisi de ’’İyi ki okumamışım ben.’’ diye çıkıp televizyonlarda beyanat verebiliyor... Yanmaz kefen satabiliyor. Biz de bu adamı alim sanabiliyoruz...

Kişi başına düşen yıllık kitap okuma oranı gelişmiş ülkelerin ondan biri, yirmi de biri kadar bizim ülkemizde... Hakeza gazete okuma oranları da aynı şekilde düşük bir ortalamada seyrediyor. Okuyanlarında bir çoğu zaten ya yıldız fallarını ya da spor sayfalarını okumakla yetiniyor, gerisi fasafiso...

Neden gelişmiş, okuma yazma oranı yüksek ülkelerde, on senede on beş senede bir darbe olmuyor düşündünüz mü hiç? Ben söyleyeyim onlar akıllarını bir üst akla kiraya vermiyorlar da ondan.

Niçin bütün kan ve göz yaşı, savaşlar genelde İslam Coğrafyasında gerçekleşiyor? Hani nerede o İslam Coğrafyasının 15. Yüzyıl 16. Yüzyılda dünyaya yön vermiş bilim adamları İbni Sina’lar, Farabi’ler, El Cezeri’ler, Cabir Bin Hayyan’lar... Ne katkı yapmış Müslüman Bilim Adamları son iki yüz yılda dünya bilimine? Çok da fazla katkı yaptıklarını söyleyemeyiz...

Netice de siz, biz, bizler okumazsak birileri de gelir canımıza okur. İş işten geçtikten sonrada ağlama sızlamak kâr etmeyecektir... Çocuklarımız çok küçük yaşlardan itibaren okumanın çok önemli bir eylem olduğunu, hatta bunun bir vatan görevi, vatan sevgisi olduğunu anlatmalıyız mutlaka...

Bazı sümüklülerinde böylece gerçek yüzünü görmüş olur bütün milletimiz. Sana ’’OKU’’ diyor ya Rahman ve Rahim olan Allah cc., sen onu sadece Kur’an için anlama, sana hayatı da oku diyor, zaman zaman insanları da oku diyor, yaşadıklarından ders çıkar, onları da oku diyor. İşte o bilgiyle Ok’u o zaman saplarsın okumayanların tam da yüreğinin ortasına...