Bebek dediðin boþu boþuna aðlamayacak arkadaþ… Saçma sapan sebeplerle de baþ aðrýtmayacak… Bugün bakýyorsun… Bazý deðerlerdeki bazý insanlarýn, yine bazý deðerlerdeki bebekleri var… Bal badem. Önce çevresini gözlemliyor, olan biteni anlamaya çalýþýyor, ufaktan biraz sevince de hemen gülücük saçýyor… Sanki cennetten gelmiþçesine, sanki seni tanýyormuþçasýna öylece içten bakýyor ve o enerjiyi sana veriyor. Diyorsun ki tamam… Ben, senin her zaman yanýndayým.

Ne ilginçtir ki mesela; onun sana o enerjiyi vermesi, seni mutlu etmesi dahi kimi kimi bazý insanlarý mutsuz edebiliyor. Bu durum inanýlmaz bir þey ya…
Ýstiyorlar ki tamam onu da sev ama bizim çocuðumuz da þöyle… Ýstiyorlar ki tamam onu da sev ama seninle kan baðýmýz var… Ýstiyorlar ki tamam onu da sev ama bizimki de þunu bunu baþardý, bu yüzden öv…

O iþler öyle olmuyor ki… Demek ki siz daha beni tanýmadýðýnýz için yanlýþ beklentiler içine girebiliyor; beni tanýyanlar ise hiç beklemedikleri þekilde þaþýrabiliyor veyahut yok yok ya alp sever diyebiliyor.

Kaçýrýlan nokta bireyleri ya da bir þeyleri sevebilmek için illa ‘’istenilen’’ bir þeylerin olmasý gerekmiyor. Hayatýmdaki en deðerli dostumun mesela bebeðini pekala sevemeyebilirdim. Derdim ki birader… Beni biliyorsun iþte… Yani bebek bu, aðlar sýzlar, o yüzden ben uzaktan sevsem de yeter bana diyebilirdim… Fakat öyle olmadý. Aksine… Nasýl desem? Harika bir þey ya…

Hani bazý insanlar yaþla birlikte olgunlaþýr ve mantýkla düþünür, bu sayede de hayatýný ona göre idame eder ya… He iþte, bazý insanlar da yaþla beraber sevgiyi öðrenir ve bu sayede sevgisini göstermek ve satýrlara yazmak ister.
Dolayýsýyla… 14 Mayýs 2022’ydi… Annesiyle, babasýyla ve sevdiceðimle ufaktan demlenirken mesela, minik kuþumuz da bize ister istemez katýlmak istediði için bir türlü uyumadý, babasý üç ayaklýlar diye tarif ettiklerini def ederken dahi gýký çýkmadý. O uyurken biz yine yýldýzlar altýnda dertleþtik.

Yine de… Budo ile Ýstanbul’a dönerken hemen hemen ayný yaþlardaki bebeði anne ve babanýn kontrol edememesini gördüm ki içimdeki bebek sevgisini yine yok ettiler ve böylelikle yönetemiyorsan yapmayacaksýn birader düþüncesini de tekrar canlandýrmayý baþardýlar… Ama nasýl aðlýyor, elemanlar da nasýl süzme var ya… Neyse.

Bize gelecek olursak… Bazý dostlar güzel dileklerde bulundu ki teþekkürler… O samimiyete cidden inanýyorum… Fakat iþte anda deðil gelecekte yaþayan kafada olduðum için ve 4-5 hatta 77 adým sonrasýnda canýmdan birine böylesine bir topraklarda güvence ve huzur veremeyeceðim için o iþler bana mantýklý gelmiyor… Öyle ya, vakti zamaný geldiðinde karþýma bir üst modelim çýkýp sen bana nasýl gelecek býraktýn derse cevap veremeyeceðimden o iþlere þimdilik hiç gerek yok… Ekonomi bu kadar bok iþte… Kayda geçsin.